Artık umuduk kalmadı
Size bunları sormuştum sonra tavsiyeler üzerine psikiyatriye gittim ilaçlar kullandım psikoloğa gittim hiçbiri etki etmiyor hocam ben iyilesebileceğime dair umudumu kaybettim soru da buydu: bende cinsel obsesyonlar vardı sonra şöyle bir şey başladı mastürbasyon yaparken ve aklıma taciz etmek tecavüz tarzı ahlak dışı şeyler gelirken o an bunları yapmayi düşündüm yani zevk anında bazı ahlaksız şeyleri zevk anında düşündüm ve bunları düşünürken kendimi mastürbasyon konusunda durduramadığım için sonra suçladım şimdi de şöyle bir düşüncem var hocam ben mastürbasyon sırasında zevk alırken kendimi durdurmak istememe rağmen durduramıyorsam o zaman tecavüz edenler taciz edenler de böyle durduramıyor öyleyse ben onlar gibi olabilirdim tarzı şeyler düşünüyorum bunlar takıntı mıdır normal insanlar mastürbasyon anında kendini durdurabilir mi böyle durduramamak anormal mi ve o an ahlak dışı şeyleri zevk alırken düşündüğüm için çok kötü hissediyorum o düşündüklerimi gerçekte de yaparmışım gibi geliyor çünkü onları zevk alırken düşündüm diyorum artık bütün bu seylerden çok yoruldum hocam annem babam üzülmeyecek olsa intihar edicem
Yeniden merhaba. Sizin için bu düşünce ve duyguların çok yoğun ve yorucu olduğunu anlıyorum bahsettiklerinizden. İçinden çıkmakta zorlandığınız bir döngü söz konusu. Bana da defalarca yazdınız ama inanın benim de yapabileceklerim kendimi tekrardan ibaret. Bu düşünceler ve hissettiğiniz yoğun duyguları sona erdirecek sihirli bir değnek söz konusu değil ne yazık ki. Bir an önce sona ermesini istiyorsunuz, anlıyorum ancak bu bir süreç. Düzenli olarak psikoterapi almanız gerek, psikiyatrik ilaç desteğiyle beraber. Bu, size ağır gelen bir yük, anlıyorum, bu yükü hafifletebilmeniz mümkün. Sabırla ve süreklilikle mümkün ve bunu ancak siz başarabilirsiniz, başkası sizin yerinize ya da sizin için bir şeyleri değiştiremez. Değişimin bir anda gelmeyeceğinin bilincinde olarak ama değişimin mümkün olduğunu da bilerek lütfen tedavilerinize düzenli olarak devam edin. Saygılarımla.
