mrb benim 5 yaşındaki oğlumun bazı korkuları oluşmaya başladı. bir kaç gün önce merdivenlerden inmekten korkuyordu.şuan onu birazda olsa yenmek üzere.ama banyoya girmekten sürekli korkuyor.daha doğrusu tuvalete girerken sürekli birisinin onu tuvalete götürmesini hatta kapıda beklemesini istiyor.yanlız yatmıyor,benimle yatmak istiyor.herhangi bir oda da yalnız kalamıyor.neden korkuyorsun diye sorduğumda da öcünün onu gelip yiyeceğini söylüyor.öyle birşey olmadığını defalarca anlatmak istedim ama etkili olamadım.ne yapmam gerektiği konusunda bana yardımcı olursanız çok sevinirim.şimdiden teşekkürler...
Merhaba, Çocukluk çağı korkularının birçok sebebi olmakla birlikte bu durum karşısında ebeveynlik tutumlarınında önemi büyüktür.3-4 yaşındaki çocukların hem anne-babadan ayrılmaktan hem de karanlıktan korkmaları doğaldır. 5 yaşından itibaren aileden ayrılma ve karanlık korkusuna ek olarak dış dünyada tanımadığı, kendisine zarar verebileceğini düşündüğü insanlardan korkma ve vücutlarına zarar gelmesinden korkma başlar. 6 yaşında bu korkulara ek olarak doğa üstü varlıklardan korkmalar ( hayalet, canavar, cadı, hortlak vs. ) başlar. Genellikle, yeni olan ve bilinmeyen her şey ürküntü verir. Çocuğun güçsüzlüğü ve bilmediklerinin çokluğu düşünülürse, özelikle ilk yıllarda ki korkuların bolluğu anlaşılır. Çocuk çevresini tanıdıkça, beden gücü ve zihin yetenekleri geliştikçe, korkularını yenmeye başlar. Bir bakıma, insan yavrusu çevresinden ve kendi içinden gelen korkuları yene yene olgunlaşır. Bu durumda çocuğun gelişimsel özelliklerini anlaşılmalıdır. Hayaletlerden korkmak çoğunlukla karanlıktan korkmak ile bağlantılıdır. Karanlıkta her şey farklıdır ve çocukların kendilerini karanlıkta yalıtılmış ve yalnız hissetmeleri normaldir. Güzel bir gece lambası, tavana yapıştırılmış parlak yıldızlar ya da yastığın yanında bir cep feneri korkuyu azaltmaya yardımcı olabilir. Işık açıldığında hayaletler kaybolur. Bu yöntem çok basit ve etkileyicidir. “Tuvalette bir hayalet mi var? Gel bir bakalım!” Çocuğun korkusu ciddiye alınınca, canavar, cin ve hayaletlerin hiçbir şey yapmadıkları ve görünmedikleri anlaşılınca, korku kendiliğinden ortadan kalkar. Ama alay edilip gülünür, “Ne var korkacak, canavar öcü diye bir şey olmaz” gibi sözlerle çocuğun korkusu ciddiye alınmaz ya da konu hakkında hiç konuşulmazsa çocuğun korkusu kalır. Bu konuuda istikrarlı vekararlı bir şekilde destek vermenizin çocuk üzerinde olumlu etkisi olacağına inanmaktayım.