En çok bilinen Adlandırma bozukluklarından birisi ANOMİK AFAZİdir.

Bu bozukluğun özelliği diğer dil bileşenlerini muhafaza ederken nesne, mekan veya kavramları adlandırma becerisinin eksikliğidir. Anomik afazi sahibi bir kimse en tanıdık eşyaları dahi adlandırırken "TAM DİLİMİN UCUNDA" duygusunu yaşayacaktır. Bu vakalarda kişi içsel sözlüğüne ulaşamaz ve bu da aramakta olduğu sözcüğü bulmasını iyice zorlaştırır.

Anomik afazi sahibi kişiler dili anlayabilir ve konuşabilirler (hatırlayamadıkları isimler dışında) ve söylemeye çalıştıkları kelimeler hakkındaki gerçekleri ve bağlamı hatırlarlar.

Hatırlamaya çalıştıkları sözcüğü bir başkası söylerse afazi sahibi kişi bunun aradığı kelime olduğunu farkedebilir fakat tekrar ettikten kısa bir süre sonra unuturlar.

Bu bozukluğa sahip kimseler hatırlamaya çalıştıkları kelimelerden sakınmak için "DOLAMBAÇLI” konuşurlar.

Genel kelimeler kullanırlar, "Masa" yerine "ŞEY" , “GİBİ”, "BİLİRSİN", "YANİ", şeklinde boşluk dolduran kelimeleri kullanırlar, ve en uygun kelimeyi düşünmeye çalışırken sık sık duraklarlar.

Beyindeki hasarlı bölgenin neresi olduğuna bağlı olarak, kişi özel isimler (temporal lob), cins isimler (alt temporal korteks), fiiller (Broca alanı) ya da bu alanların çeşitli kombinasyonlarında sıkıntı yaşayabilir.