En zor şey yalnız kalmak
Hatta kalabalıklar içinde yalnız olmak...
Yalnız kalamamak da zor,
Kendi başına kalabildiğin beş dakika bulamamak da zor...
En güzeli sevdiklerin, can yoldaşlarınla birlikte olabilmek ve ihtiyaç duyduğun zaman yalnız kalabilmek...
Evrenin tüm enerjisini hissedebilmek için,
Sadece nefesine odaklanarak aslında olmadığını düşündüğün hislerini dinlemek için,
Uyanıkken ya da uyurken bir rüyanın içinde olduğunu ve sonsuza kadar sürecek bu rüyanın neresinde olduğunu bulmak için,
Sadece gözlerinle gördüklerinin gerçek olmadığını,
Nesnelerde gizli anlamları hatırlayabilmek için,
Eğer şanslıysak Tekliğe yüzümüzü çevirebilmek için,
Yaşadığımızı hissedebilmek için,
Yalnızlığı kullanmayı bilmeli...
En zor şey kendinle yalnız kalmak.
O zaman anlıyorsun aslında yalnız olmadığını...
Kontrol edemediğin durmayan düşünceler
Zihnindeki sesleri susturamadığında anlarsın yalnız olmadığını...
Zihnindeki sesleri susturabilmeyi ve duyumsamak istediğinde onları hatırlayabilmek için yalnız kalmak gerek...
Yalnız olmadığını anlamak için önce yalnız kalabilmek gerek...
Zihnindeki seslerle barıştıktan sonra sevdiklerine sarılabilmek,
Evrensel aşkı hissettikten sonra sevdiğine dokunmak sadece beş duyunla olmayacaktır...
Hayat herkese herşeyi veremiyor... Eğer sevdikleriniz yanındaysa ve yalnızlığının sonunun yalnızlığa değil, tekliğe çıktığını görebilmek için kendinle kalabiliyorsan şanslısın...
Durma kendine günde en az onbeş dakika ayır; yalnız kal ve aslında yalnız olmadığını hissedebileceğin bir zaman hediye et kendine...
Sadece uzan, bir müzik aç ve derin derin nefes al ver... Nefesine odaklan... Düşüncelerini sustur...Sadece nefesine odaklan... Düşüncelerini sustur onları duyma... Sadece nefeste kal...
Sadece nefeste kal...
Şimdi zihninin içindeki seslerle barışma vakti,
Şimdi beş duyunun ötesinde olan duru hislerini hissetme vakti,
Derin nefes almaya devam et...
Düşüncelerin seni esir almasın,
Sen onların efendisisin, onlar senin değil...
Sadece duru olan sesi dinle...
Nefeste kal...
