TIRNAK YE”ME”
Tırnak yeme davranışı önceden ele aldığım duygusal ihmalin sonuçlarındandır. Çocuk, sevgi ve ilgi ister ve eksikliğini yaşadığı durumlarda nasıl baş edeceğini bilemez.Bu eksikliğin yarattığı kaygıyı azaltmak adına bazı davranış problemleri ve davranışsal tekrarlar gözlemlenebilir.
Çocuk bakmanın zor ve eğlenceli kısımlar mevcutken, zorlayıcı olduğu durumlarda bile ihmal etme olasılığı olmaksızın sorumluluk gerektiren bir yönü vardır. Bakım veren kişinin çocuğun karnını doyurması, temiz olmasını sağlaması ve sağlığıyla ilgili şüpheli durumlarda müdahale etmesi ve/veya ettirmesi beklenir.
Peki, çocuğa sadece bunların yapılması yeterli midir? - Hayır
Çocuk bütün sıraladığımız şeylerin dışında ilgi ve sevgi beklemektedir. Duygusal açıdan doyum sağlayamayan çocuk kendisini yetersiz ve değersiz hissedebilir. Duygusal anlamda sorunlar yaşayan çocuk ise baş edebilmek arayışa girer. Bu belirtiler veya yardım zili de diyebiliriz, bir çok şekilde ortaya çıkabilir. “Tırnak yeme” davranışı ise bunlardan biridir. Sadece çocuklarda değil etrafımıza baktığımızda yetişkinlerde de görülebilmektedir.
Çocuklarda tetikleyici durumlar nelerdir?
Huzursuz ev ortamı
Ebeveynlerin boşanması
Beklenilen ilgi ve sevgiye ulaşamama
Sevilen kişinin kaybı veya hastalanması
Okul vs. ortamlardaki arkadaşlarıyla sıkıntılar yaşama “akran zorbalığı vs.”
Yakın arkadaşının veya aile bireylerinin tırnak yeme davranışı taklit etme
Yukarıdaki maddelerin çoğunda gördüğümüz gibi duygusal temele dayanan davranışın çıkış noktası kaygıdır.
Erkek çocuklarına oranla kız çocuklarındaki tırnak yeme davranışı daha fazladır.
Tırnak yeme davranışa ek olarak gözlemlenebilecek durumlar ise; ağzına dışarıdan nesneler sokması, diş sıkma veya gıcırdatma, parmak veya farklı nesneleri emme davranışlarıdır.
Tırnak yeme davranışı nasıl sonlandırılır?
Temelinde kaygı barındıran ve besleyen eylemleri sonlandırırken yapmamız gereken ilk hamle kaygıyı uzaklaştırmak olacaktır.
