Hemen her türlü ilişki çalkantılı süreçlere yaşamaktadır. Evliliğin, sorunlardan daha az etkilenebilir bir temele oturması tarafların karşılıklı emeğine bağlıdır. Eşler arasında yaşanan problemler, ilişkinin buna paralel bir mutsuzluk içerisine girebileceği endişesini doğurmamalıdır. İstikrarlı bir birliktelik zamana ihtiyaç duyar. Bununla beraber çatışma yaratan meselelerin özüne inmeden bunların kendiliğinden hallolacağını düşünmek evlilikte geri dönülemeyecek noktalar yaratabilir. Bu aşamaya gelmeden zaman içerisinde gerek birliktelik dahilinde gerekse dışarıdan alınan destekler ışığında her türlü imkan ve kaynak değerlendirilmelidir.
Sağlıklı ilişkinin kurulabilmesi ve sürekliliğinin sağlanabilmesi için eşler kendilerine düşen görevlerin farkında olmalıdır. Bu görevler sadece gündelik yaşantıda oluşturulmuş iş bölümünden ibaret değildir. Mutlu evliliğin yürütülebilmesi için her konuda aktif paylaşım içerisinde bulunmak, duygu ve düşünceleri ifade edebilmek eşlerin bağlarını kuvvetlendirmede rol oynayan görevlerdendir. Bu gibi vazifeler toplum içerisinde çok somut bir şekilde ifade edilmiyor olsa da çiftler evlilik süreci içerisinde bu sorumlulukları öğrenmeli ve birbirlerine öğretmelidirler.
İdeal ilişki, sorunlardan uzak bir ilişki olarak görülmese de, meydana gelecek problemleri nasıl aşacaklarını öğrenmiş bilinçli bireylerden oluşur. Bu kişiler deneyimlerinden elde ettikleri çıkarımların ışığında çözüm için atılacak adımları saptayabilmektedir. Doğru iletişim kurma becerilerine sahiptirler. Birlikte çalışma, dayanışma ve anlayış gösterme davranışlarını geliştirmişlerdir.
Gerektiğinde birbirlerine ihtiyaç duyan bir bütün, gerektiğindeyse birbirlerinden bağımsız bir birey olarak hareket edebilme esnekliğini hissetmeli ve hissettirmelidirler.
