KENDİNE İYİ DAVRAN
Bu şiiri kendine sevgi ve şefkatle yaklaşamayan,mükemmeliyetçi ,kontrolcü, kaygılı bireylere ithafen yazdım. Bu şiir kendine iyi davranmaya çalışan hatta bu şiiri okuduktan sonra yaşamında bir değişiklik arz edenlere hediyem olsun.Okuduktan sonra değişim sağlayanlarınız olursa dönüt bekliyor olacağım ona göre.
Ya hep ya hiçler yüzünden kaybetmedik mi
Ya siyah ya beyaz demelerimizden
Bu kadar katılık niye ki
Nedir bu kendine şefkatsiz davranışın
Geçmişten öğrendiğin duygu yüklerini bırakma zamanı gelmedi mi
Sen kendin olmamakla verdiğin mücadeleden yorulmadın mı
Sen kendine şefkatle bakabilmeyi ihmal etmedin mi
Neydi ki bu kendinde aradığın
Hangi savaştı bu içinde yaşayıp da kendine anlatamadığın
Geçmiş yaşandı ve bitti
Gelecekte neyin beklediği belli değil
Ne bu gelecekle endişe duymaların
Bırak kendini nehrin akışına
Yaratanın yarattığı güneş bir gün bile ben doğmam demezken
Ay parlaklık vermem demezken
Gece karanlıktan vazgeçmezken
Gündüz aydınlıktan vazgeçmezken
Doğadaki her şey kendi üzerine düşeni yaparken ve bundan şikayet etmezken
Nedir bu mükemmeliyetçilik
Bu naciz bedenin elbet bir gün gidecek
Nedir bu kendinle inadın
Bırak beynindeki düşünceleri akışına
Durdurmak mümkün mü hiç
Bir saat gibi alarm kurmayı bırak
Kontrollerinin dengesizliğine kaptırma kendini
Yaşamın şimdisine bak
Geçmişinden ders al ki geleceğe umutla bak
Velhasıl kendi benliğinde kendi içine kendine dön bir bak
Aklındaki senle mi yoksa gerçekte olmak istediğin sen ile mi olmak istersin
Gerçekte olmak istediğin senle yüzleş çünkü yüzleştiğin an göreceksin kaybettiğin seni iyi ki buldum deyişinle.
