Çocuklar bazen rutin kontroller bazen acil müdahale edilmesi gereken sağlık sorunları bazen de kronik hastalıkları nedeniyle sık sık hastane süreçlerine maruz kalır.Çocukluk sürecindeki tıbbi müdahaleler çocuğun güvendiği duygusal bağ kurduğu kişiler tarafından doğru yönetilmediğinde travmatik etkilere yol açabilir.Süreç günlük hayatta hastane, doktor, ilaç, iğne ile ilgili tehdit ve korku içeren normal görünen söylemlerle başlar ve çocuğun yalnız hissettirildiği aceleci tıbbi yaklaşımlarla daha da zorlaşır.
Hastane süreçlerini nasıl ele almalıyız diye baktığımızda öncelikle dil gelişimini tamamlamış yaşı daha büyük çocuklarda kendimiz ve yakın çevremiz tarafından kullandığımız dile dikkat etmek, çocuğun bilmediği, hiç deneyimlemediği durumlar için korku ve kaygı yaratmamak gerekir.
Doktor randevusuna gitmeden önce nereye gidileceği konusunda yalan söylenmemeli, ödül vaat etmemeli, yapılacak işlemler konusunda yaşına göre mutlaka uygun bilgiler verilmelidir. Müdahaleler mümkünse çocuğun bildiği ya da yakın olduğu kişinin kucağında veya yakınında yapılmalı, sağlık çalışanlarıyla ebeveynlerin olumlu bir iletişim içinde olmaları gerekir. Aceleci,sert yaklaşımlar, gerginlik yaratan söylemler, ağladığında, korktuğunda, bağırdığında hemen susturmaya yönelik müdahaleler özellikle tehditler o anda faydalı olmadığı gibi sonrası için de yaşanacak süreçleri daha da zorlaştırır.Bunun yanı sıra çocuğun canı acıdığında ve korktuğunda korkacak bir şey yok, acımadı ki… gibi ifadeler hissettiklerin doğru değil ve de önemli değil mesajı verir.
Bir çocuk ağladığında ilk tepki istemsizce ağlamayı durdurmak olur oysa susturmaya çalıştığımızda biz de strese gireriz ve sistem regüle değilken kimseye yardımcı olamayız. O anda çevremizde gelişen her şeye rağmen sakin kalabilme becerisi, ne kadar gerildiğini, korktuğunu kabul etmek yani duygusu her neyse onu kabul etmek ve kullandığımız doğru kelimeler çocuğa yardımcı olabilen tek şeydir.
Doktor randevusundan gelince de çocukla birlikte canlandırmalar yapmak, ‘’doktorculuk’’ oynamak, acı verici deneyimi yine defalarca oynamasını ve anlatmasını sağlamak, stresi tolere edebilmesine olanak sağlar.Dil becerisinin olmadığı çok erken dönemler, ameliyatlar ya da kronik hastalık süreçleri için ise etkilenme derecesi daha yoğun olabilir, destek almak gerekebilir.
