Bağlanma stillerini dört ana başlık altında ele alabiliriz:
Güvenli Bağlanma: Güvenli bağlanmada; anne (bakım veren) bebeğe karşı olumlu ve sevecen bir tutum içindedir. Bebekten gelen sözlü/sözsüz mesajları okuma konusunda başarılıdır. Bunun sonucunda bebek kendisini sevilmeye değer görürken, diğer insanlara karşı sevgi dolu ve duyarlı yetişir. Dünya onun için güvenli ve heyecan doludur.
Güvensiz- Kaçıngan Bağlanma: Sorumsuz ve ilgisiz ebeveyn tutumlarına maruz kalan bebek, kendi kendine yetebilen, ‘sorun çıkarmayan’ bir birey haline gelir. Duygularının yok sayıldığımı erken dönemde keşfeden çocuk, dünyanın güvenilmez, sevgisiz ve reddedici olduğu inancına sahip olur.
Güvensiz-Kaygılı Bağlanma: Erken çocukluk döneminde çoğu zaman aşırı koruyucu ve tutarsız ebeveyn tutumlarına maruz kalan çocuklar, ebeveynlerinin kendi güvenliklerini sağlayacakları konusunda endişelidirler. Dünya ilgi çekici değil dehşet doludur. Kaygılı bağlanan çocuklar, duygusal ihtiyaçlarının karşılanması için ebeveynlerine stres sinyalleri göndermeye meyillidirler. Ebeveynleri yanlarında olduğunda huzurluyken, onların yokluğunda sakinleşmekte zorluk yaşarlar.
Dağınık (Dezorganize) Bağlanma: Dağınık bağlanmada ebeveyn, çocuğa karşı hem korkutucu ve stres kaynağı hem de sevecen olabilir. Kaygılı ve kaçıngan bağlanma bir arada görülür. Çocuk öfke dolu ve saldırgandır. Yetişkinlikte ise diğer insanlarla samimi ilişkiler kurmaktan kaçınır, öfke doludur ve duygularını kontrol etmekte zorlanır.
