Merhabalar, 19 yaşındayım. İlk defa yalnız başıma şehir dışına üniversiteye gideceğim. Geçen sene pandemiden dolayı gidememiştim. Ancak ayrılacağım gün beni aşırı kaygılandırıyor. Sürekli geçmişi çocukluğumu düşünüp duruyorum annemden ayrılacağım an aklıma geliyor geceleri uyuyamıyorum bunları düşünmekten günlük hayatıma adapte olamıyorum. Yaşıtlarım evden kaçmaya özgürleşmeye çalışıyor bense çocuk gibiyim bir şey olsa da gitmesem hep burada kalsam diyorum çok saçma gelebilir ama bunu asamiyorum. Annem tek yaşıyor onun da kaygısı var üzerimde. Var olan düzenimden çıkmak bana çok zor geliyor sürekli ağlıyorum ne yapmam lazım ilaç tedavisi yeterli olabilir mi yoksa terapi mi almam gerekir lütfen yardım edin, çok teşekkür ederim şimdiden.
Değerli Ziyaretçimiz, Buradan paylaşmış olduğunuz konu pek çok insanın yaşadığı sorunlardan biri. Ayrılık kaygısı yaşamanız, siz veya ailenizin dış dünyada algıladığı tehlikeye karşı koruyor olabilir. İlaç + psikoterapi birlikte bu konuyu asmanizda size yardımcı olacaktır. Saygılarımızla,