Mrb... ben 32 yaşında bir anneyim babamı 12 yıl önce trafik kazasında kaybettim hala düşündükçe içim acıyor. Annemi 1 yıl önce akciğer kans.kaybettim ... telefonu iki kere çalsa aklımı oynattığım annem sırf vertigo dendi diye 2 yıllık evliyken annemin yanına taşınan ben o gittiğinden beri doğru dürüst ağlıyamadım bile mezara gittiğimde hep babama dua eder oldum. Korkuyorum kabullenmekten galiba. Neden hiçbişe olmamış gibi davranıyorum. Ya birgün patlarsam ... oğlum var ve korkuyorum vizdansız mı oldum ben ... ?
Emel hanım merhabalar öncelikle başınız sağolsun yaşamış olduğunuz zorlu süreçler... Ölüm halinde birtakım yas evreleri vardır siz bu evreleri yaşamayıp yokmuş gibi varsayarsanız hayatınızın belli dönemlerinde Bir takım sıkıntılarla baş gösterebilir burada yapılacak en sağlıklı şey psikoloğa başlamak olmakla beraber annenizin vefat ile ilgili küçük küçük adımlarla kendisi bu durumu alıştırmayı da deneyebilirsiniz (mesela öncelikle evdeki kıyafetlerinin bir kısmını başka birine verebilirsiniz) inanın kabulleniyor olmak hayatınız biraz daha yoluna koyacaktır.