UZUN VE SIKICI YAZI İÇİN şimdiden ÖZÜR DİLERİM , LÜTFEN CEVAPLAYIn, çok ama çok zor durumdayım....

hpcam merhaba . 20 yasındayım 6 sene önce annem kalp rahatsızlıgı gecırdı. çok fazla carpıntısı oluyordu.. Annemin sorunu konjenital değil ıhmal edılmıs romatizma doktora gitmekten korkmus.. Ailemizde kalp hastalıgı en az 4 nesildir kimsede yok. Ben o zaman cok sıkıntılı dönemler geçirdim. Annem şimdi iyileşti. Ama tesadüf mü bilinmez annem iyi olduktan sonra benim çarpıntılarım başladı. 6 senedir de asla gecmedi. Kendimi bildim bileli ya annem ölürse ya ona bir şey olursa diye korktum. 1. sınıfta arkassından aglardım. Daha büyünce de okuldayken şuan ne yaptı ne etti diye düşünürdüm. okula beni almaya gelirken sürekli pencerden onu izlerdim. hoca da sen pencerede ne yapıyorsun derdi. Hatta bir ara annemin misafirliğe gitmesini istemiyordum. Her evin kokuusnu tanıyordum. Anneanne , teyze.. Koklayıp onun nereye gezmeye gittiğini buluyordum ve ağlıyordum. Tüm bunları yaptıgımda 8 yasındaydım. Gelmediyse korkudan oturur zır zır aglardım. Kardeşime de aynı şekilde ya organ mafyası kaçırdıysa tarzında obsesyonlarım vardı. ..... Gittiğim doktorlar kalbin hızlanmıs ama carpıntın yok diyorlar. Yanlz ekstraatımlar var hocam 55 tane. Nadir olmak üzere bazen uykudan cok yogun kalp atıslarıyla ve korkuyla uyanıyorum. Kesin kalp krizi diyorum. Sakinleşince kendiliğinden 1 2dk da geciyor uyuyorum. Carpıntı tüm yaşamımı ele geçirdi. Üzerime ekg elektrotları baglanınca bile korkudan nabzım 130 lara cıkıyor. Hep mutsuzum hayattan gram zevk alamıyorum. En son gittiğim kardiyolog test sonuclarını görmeden yorumlar yaptı. O sonuclar cıkıncaya kadarkı 1 haftalık surecte sureklı sureklı esnedim hastalıgım 100 kat daha artı. Esnememi kontrol edemz duruma geldim. Bir ara da yemek yerken boguluyordum su olmadan masaya oturamıyordum. Esnemem gecti. Bogulma korkusuda ama carpıntılarım asla gecmiyor. Psikiarriya hic gitmedim gitmeli miyim?