Merhabalar , Yaşım 18 öğrenciyim. 2.Sınıftan belli ilkokulum tarafından doğulu olmam nedeniyle dışlandım. Bu nedenle yalnız kaldım. Gittikçe ilerledi sosyal iletişim kuramadım ve sessiz birisi olarak kaldım. Böyle gitti de gitti ... Daha sonra Konuşma bozukluğu oldu kekeleme , konuşmada anlaşılamamazlık falan. Dışarıda insanları görünce benim için bir tuhaf oluyor Onların mutluluğu gördüğümde ben üzülüyorum bazen de keşke ben onların yerinde olsaydım diye düşünüyorum.. Bu böyle senelerce ilerledi sanki bir hayal dünyası içerisinde kölesi gibiyim . Bazen diyorum ya bu dünyada bunlara değer mi bir süre geçiyor ve tekrar lanet eder oldum. İnsanlara çok çabuk kapılıyorum . Aşık çabuk olabiliyorum ama hiç bir zaman kendime gelemiyorum. Bazen saçmalıyorum .Bir hastanede staj yapıyorum oradaki ortamı görünce hastalanıyor gibiyim. Bir kız arkadaşım vardı o gün tanışmıştık , iyi başlayacağını umuyordum ve sonra bana ihanet ederek sanki hayatımdan kopmuş gibi bir his durumum vardı. O zamandan bu yana Kendimi kafayı yiyeceğimi sanıyorum. Araştırdığımda şizoid kişilik bozukluğu olduğunu kanatındayım Duygusal olarak çok zayıfım ve geçmişim de baya zarar gördüm.. Sosyal çevre çok az oldu ve onlardan nefret etmeye başladım Düzelmek istiyorum ama ne yapabileceğimi bilmiyorum. Elbette Siz de diyorsunuz Psikiyatri/Psikologa git diye elimde olsa neden gitmiyim ? Eğer oraya gitsem bilmiyorum çünkü korkuyorum.
Merhaba Ozan, Öncelikle şu konuyu açıklığa kavuşturalım. Kendi kendine hastalık bulma veya isimlendirme işlemini hekimlere bırakalım. İnternette yazılan her bilgi doğru bilgi olmuyor malesef. Bahsettiğin konu kişilik bozukluğu, hekimlerin bile en az 6 ay gözetimle inceleyerek karar vermeye çalıştığı hastalık. Bu konuda anlaşmışsak eğer, fark ettiğim çok güzel bir alana değinmek isterim. Kendini çok güzel ifade etmişsin. Sıkıntı olarak gördüğün konuların farkında olman bunları zaman çizelgesinde birleştirmen çok mühim bir mesele. Tedavinin en önemli adımı, sıkıntının farkına varmak ve yapılacakları kabul etmektir. Şu anda yapman gereken tek bir şey var, şehrindeki ssk hastanesinin psikiyatri bölümünden randevu alıp psikiyatristle olan konuşmanda, psikologtan düzenli seans almak istediğini söylemen. Çünkü ilaçla tedavi edilmesi gereken bir rahatsızlıkla karşı karşıya değiliz, kendine güvenmen için gerekli olan kendini keşfedişle alakalı çalışma yapman gerekiyor. Kekemelik, içe kapanıklık gibi durumların altında yatan temel sebep çoğu zaman özgüven eksikliğidir. Bunu da iyi bir psikolog eşliğinde birkaç ay içerisinde yapmaman için hiçbir engelin yok. Unutma, insanlar bizim önümüzde engel teşkil edemez. Seni engelleyen tek engel, kendinsin. Sadece iste ve gerçekleştir. Daha iyi bir gelecek için bunu yapabileceğini düşünüyorum. Sevgiler....