Benim şöyle bir hikayem var tam 3 yıl önce aşırı zayıflamıştım ve çeşitli negatif tepkiler aldım. 'Eroinmanlara döndün, çirkinleştin, berbat oldun' vs. Bu dönemde kayınbiraderim bana kalk kahve yap bu surata oğlumu verdim suratına bak şeklinde şaka ile karışık patavatsızlık yaptı. Daha sonra agır bir depresyona girdim. ve tam 3 yıl çektim bu depresyonu. 1 yıldır iyiyim fakat cogu zaman iltifat dahi alsam genelde negatif im her zaman olmasa da çirkinim ben demeye başladım. Bu düşünce en iyi oldugum anda bile birden bire aklı ma gelip ömrümü yiyor. 1 ay iyiysem 2 haftam böyle geçiyor 1 yıldır. Bu düşüncelerden kurtulamadıgım için ilacıda bırakamıyorum. Bir anda ansızın aklıma geliyor çagrışım oluyor ve bir kaçgun kafamın içinden gitmiyor. Tanrı aşkına bu nedir hocam. Ben ne yaşıyorum üstelik evliyim ve 3 cocugum var insanların iltifatlarına muhtaç kaldım lütfen yardım edin. Beynimi kesip atmak istiyorum. Ergenlere döndüm🤧Ben çirkinim düşüncesi içimden gitmiyor. Herkes bana baktığı zaman 'bu kadar ne kadar çirkin' dermiş gibi hissediyorum. Ne yaşadığımı bilmiyorum bu düşünceden neden kurtulamıyorum hocam
Merhabalar, nasıl ki bedensel ihtiyaçlarımız karşılanmadığında vücudumuz hastalanır, duygusal ihtiyaçlarımız da karşılanmadığında ruhumuz hastalanır. Anladığım kadarıyla uzunca bir dönemdir hem bedensel hem de ruhsal rahatsızlıkla mücadele ediyorsunuz, hekiminizin size önerdiği ilaçlara devam etmenizi ve ayrıca psikoterapiyle duygusal ihtiyaçlarınızın farkındalığı ve bu ihtiyaçların karşılanması açıcından desteğe ihtiyacınız olduğunu düşünüyorum. Sevgiler.
Bu durumu psikoterapi ile atlatabilmem mümkün mü acaba
Düzenli takip, sizin ve terapistinizin iş birliğiyle elbette mümkün.