Merhaba, Ben 27 yaşında 4,5 aylık hamile bir bayanım. 4 yıldır süren mutlu

Sevgili Hanımefendi, Oncelikle sizi bu guzel surecinizden oturu kutlar ve sağlıkla ve huzurla bebegınızı kucağınıza almanızı dilerim. Eşinizin ablası belli ki, bu sürecle ilgili son derece buyuk bir heyecan duymakta ve sizden de buyuk ve tecrubeli oldugunu dusunmesi yuzunden de, size yardımcı olması gerektiğini sanmakta. Bu ozellikle bizim gibi toplumlarda son derece sıkca karsılastığımız bir durum ve zaman zaman gercekten bunaltıcı olabileceğini kabul etmek gerek. Aile yapınızı, diğer şartlarınızı, "hala" yı, sizi ve esinizi tanımadığım ve bilemediğimden tam olarak bir şey önermem guc gorunuyor. Sizin direkt olarak bir tepkide bulunmanız veya onunla acıkca konusmanız, onda nasıl bir tepki yaratır, bu sizin ruh durumunuzu nasıl etkiler onu da bilemiyorum. Ancak, her zaman, bir uzmanı yani mesela doktorunuzun tavsiyelerini öne surmek daha tarafsız bulunabileceğinden, bunu dusunmenizi oneririm. Yani orneğin sizin yapmak isteyip de onun yapmanızı uygun bulmayacağı konuları, doktorunuzun tavsiyeleri olarak gundeme getirebilir misiniz acaba? Burada belirleyici olan biraz da eşinizin tutumu olabilir. Hamilelik dönemi, hem ruhsal ve hem de bedensel acıdan yorucu bir surec olarak dusunuldugunde, kendi ailesiyle ilgili sizi bunaltabilecek yaklasımlardan sanırım biraz da esiniz sorumluluk ustlenebilir. Sizin moral durumunuz, hem saglıgınızı ve hem de bebegınızın sağlığını etkileyeceğinden, bu durumu esinizle konusarak ortak bir cozum kararına gıtmeniz uygun gorunuyor. Lutfen, bu durumun sizin ve bebegınızın saglığını olumsuz etkileyebileceğini, buna bir cozum bulmak icin esinizin onerilerine ihtiyac duydugunuzu esinizle tatlı bir dille konusun. Esenlikler dilerim.