Merhaba Ezgi Hanım Ben 23 yaşında ve nişanlıyım.Çok mutlu hevesli olmam gerekirken tam tersi mutsuz ve kaygılıyım. Çok sevdiğim ve 2.5 yıldır tanıdığım insanla nişanlandım.Zor bir flört dönemimiz oldu Doğuda askerlik yapışı döndüğündeki psikolojisi beni ve ilişkimizi oldukca yıprattı. Neyse ki benim çabalarımla herşey yoluna girdi... Fakat ben çok fazla duygusal uzaklaşmalar yaşıyorum.. Hiç bir sorun yokken hatta herşey mükemmel bir şekilde ilerlerken aklıma ayrılmak geliyor. Onu eskisi gibi sevmediğimi düşünüyorum.O aşk bitti san ki...ve ben aslında çok sadakatli bir insanken sanki yeni arayışlardaymısım gibi hissediyorum. Tabi ki aldatmadım ama böyle hissetmek bile beni çok üzüyor önceden hiç kimseyi gözüm görmezken artık etkilenebiliyorum sanki... İnanın ne oluyor bana anlamıyorum bu yasadıklarımdan çok rahatsızım bazen böyle olduğum için kendimden nefret edip intiharı bile düşünüyorum... Lütfen bana yardım edin.Bu bir psikolojik rahatsızlık mı?Ne yapmam gerek?
Sevgili Gülay, Şu an yaşadığın durumun, çok istediğin ve uğrunda mücadele ettiğin bir durumla ilgili beklentilerine tam anlamıyla ulaşamamış olmandan kaynaklanan bir motivasyon eksikliği olduğunu düşünüyorum. Yaşadıkların psikolojik bir rahatsızlık değil. Ama kendinden nefet edip, intiharı düşünüyor olman beni biraz ürküttü açıkçası. Bu noktada sen ilişkini yeniden gözden geçirip, uğrunda bu kadar çaba verdiğin bu kişinin senin için ne kadar uygun olup olmadığına karar verebilirsin. Hiç bir şey için geç değil. Artık nişanlandım, ayrılamam gibi bir düşünce ile evlenmek yerine; eğer benim için doğru insan değilse ayrılıp kendim için uygun başka birini bulabilirim düşüncesi senin için daha gerçekçi bir düşünce olacaktır. Kısacası ilişkini gözden geçir, ayrılmanın senin için avantaj ve dezavantajları neler olur onu iyi düşün, hangi taraf ağır basarsa ona göre bir karar ver. Eğer yine sorun yaşıyorsan seninle yüz yüze görüşelim.sevgiler.