Genç Bir kız
merhaba hocam. ben 21.5 yaşındayım ve 5.5 yıllık bir ilişkim varDI. Bu ilişki içerisinde inanılmaz sorunlarla karşılaştık. aslında birçok sorunu aştığımızı düşünüyordum. Ailelerimizde yakın bulduğumuz bireylerle de tanıştırdık birbirimizi annesiyle de tanıştım. Sevgisine inandım ama değer görmediğimi hissettim çoğu sefer. Aslında hayatta da hep elindekileriyle yetinmeyenlerdenim. Ama hocam varya nasıl bağlanmadır benimkisi. Onsuz kalamıyorum dayanamıyorum. Bir bağlılık var evet ama bağlılıktan daha fazlası sanırım bu. Aramızda büyük bir sorun oluştu. Birlikte büyük bir hayal kurmuştuk ve hayallerimizi yıktı tek bir kararıyla. (farabi yapacaktı benim okuduğum ünive sonra yapmayacağını söyledi) bana nedenini anlatmadı sadece yapmayacağını söyledi. Anlayışla karşıladım ama sonraki rahat tavırları ve gelmeme sebebini anlatmamayışı beni çileden çıkardı. Son 1 yıldır sinirlerime hakim olamıyorum. Rahat tavırlarını görünce dayanamıyorum. Çok kötü kelimeler kullanıyorum terbiyesizlik yapmıyorum ama saygısızlık yapıyorum. yan yanayken dayanamayıp etrafımdaki eşyaları alıp kafasına da attığım çok oldu. Bazen de hızlı hızlı nefes alıp veriyordum ve sonrası hüngür hüngür ağlama. Bu ilşki benim sinirlerimi faazlasıyla yıprattı. Önceden ben öyle değildim. Bağırmazdım çağırmazdım. Artık kendimi tanıyamıyorum. Hak etmediği halde halen ben yazıyorum. Ayrıyız. Ve o bıraktı beni. İçimdekileri durduramıyorum artık. Ne yapacağımı bilmiyorum. İçimdeki kini durduramıyorum. Mutsuzum. Huzursuzum. Ne yapabilirim ??
Merhabalar. Sorunuzu incelerken: Cemal Safi Aşk şiiri geldi aklıma: "Var mı beni içinizde tanıyan Yaşanmadan çözülmeyen sır benim Kalmasa da şöhretimi duymayan Kimliğimi tarif etmek zor benim Bülbül benim lisanımla ötüştü Bir gül için can evinden tutuştu Yüreğine Toroslar’ dan çığ düştü Yangınımı söndürmedi kar benim Niceler sultandı, kraldı, şahtı Benimle değişti talihi, bahtı Yerle bir eyledim taç ile tahtı Akıl almaz hünerlerim var benim Kamil iken cahil ettim alimi Vahşi iken yahşi ettim zalimi Yavuz iken zebun ettim Selimi Her oyunu bozan gizli zor benim Yeryüzünde ben ürettim veremi Lokman Hekim bulamadı çaremi Aslı için kül eyledim Keremi İbrahim’in atıldığı kor benim Sebep bazı Leyla bazı Şirindi Hatırım için yüce dağlar delindi Bilek gücüm Ferhat ile bilindi Kuvvet benim, kudret benim, fer benim İlahimle Mevlana’yı döndürdüm Yunusumla öfkeleri dindirdim Günahımla çok ocaklar söndürdüm Mevladanım hayır benim, şer benim Benim için yaratıldı Muhammed Benim için yağdırıldı o rahmet Evliyanın sözündeki muhabbet Enbiyanın yüzündeki nur benim Kimsesizim hısmım da yok hasmımda Görünmezim cismimde yok resmimde Dil üzmezim tek hece var ismimde Barınağım gönül denen yer benim Benim adım aşk!" Böyle bir durumda: unut gitsin, hayat devam ediyor, onunla doğmadın ki, sen daha iyilerini hak ediyorsun vb. kelimeler yetmez. Zaten bunları sizde biliyorsunuz çünkü Mevlananın dediği gibi ("İki gecem var ikisi de uykusuz. Ya sen yoksun uyuyamam. Ya sen varsın uyku haram.!") ancak psikolojik açıdan değerlendirmek bunların çok ötesindedir. Sizi o kişiye çeken olaylar, tetikleyen kaynaklar en önemlisi de bu duruma iten ihtiyaçlarınız... İşte burada destek almak en önemli detay çünkü bizler bazen kendimizi; kendi kendimize gördüğümüzü sanırız ta ki aynayı görene kadar. İyi bir terapist size iyi gelecektir. Ancak maddi durumunuzu bilemediğim için sizin vasıtanızla Erdal DEMİRKIRAN 'ın "Sen Şimdi Gidecen Ya Cehennemin Dibine Git" kitabını tavsiye ederim. Başlangıçta iyi gelecektir. Duruma göre özel mesaj atarsanız durum ve gidişatınıza göre başka kitaplarda tavsiye edebilirim. Mutlu ve umutlu günler dilerim.
