Fazla empati, fazla düşünce

Meraba Meltem hanim, yoğun bir düşünceler icindeyim gelecekle ilgili. Planlar veya maddi olarak değil daha çok korku anlamında. 3 yaşında çocuğum var surkeli gözümün önüne ona birsey olduğu geliyor kendim istemesemde canlanıyor düşünüyorum o an. Veya ya ağzına birsey atarsa yanarsa duserse diye düşünüp üzüyorum kendimi ve olmuş gibi düşünüp ağladığım oluyor. Başka aileleri kayıpları hastalıkları düşünüp görüp bunu bende yasayabilirdim diyerek fazla empati kurarak üzülüp ağlıyorum. Senelerdir aileme birgün ölecekler onlara birsey oldugunda ne yapacağım nasıl dayanım diye düşünüp Ağlıyorum nasıl kaldiririm birgün yasayacagim bunu o gün yarın sabah veya bu gece de olabilir düşüncelerine giriyorum o günün gelmesi kaçınılmaz evet ama bunu birgün yasayacsgimi düşünerek kendimi uzuyorum surekli icimde bu aniyi yasayip ağlıyorum. Oğlumun başına birsey gelmiş gibi düşünüp üzülüyorum o ihtimali düşünüyorum sanırım. Bize birsey olsa ne yapar diye o ihtimali düşünüyorum yine. Hep ihtimalleri ve ilerde yasayacagim kacinilmaz aile kaybını düşünerek ağlıyorum bu gece telefon calabilir o telefonu bu gece alabilirim diyorum. Çok uykum olmasına rağmen bazen uyuyamiyorum. Cocugumun ailesi biz değilde ya şiddet uygulayıp istismar eden döven bir ailesi olsaydı diye dusunerek bile üzülüyorum ağlıyorum. Birine emanet ederken defalarca tembihliyorum kontrol ediyorum ortalığı.