Esimle ciddi sorunlarimiz var.İs ve maddi problemler basta olmak uzere hayata dair bircok sey.Her konuda yanliz mucadele ediyorum.Kendisi ne daha iyi bir is ne de daha iyi bir hayat icin hic caba harcamadi.8 senedir boyle.Benim mucadelemide hicbir zaman takdir etmedi.Ama artik yoruldum.Aile yapilarimiz yetistirilme tarzimizda cok farkli.Gulmek nedir bilmez.Bir trilyon ikramiye ciksa neden iki degil der.Basit bir ornek iste.8 senede birazcik sosyallestirebildim ama onunla cocuk yetistirmek cok zor.Herseye olumsuz bakip demoralize etmezine ben alistim ama cocugum bundan hoslanmiyor.Uc yadinda olmasina ragmen.Bir de cocugumun beni daha cok sevmesinden oldukca rahatsiz.Bunu cok net hissediyorum.Hem esim hem de ailesi.Aslinda cpk detay var.Ama yazmak zor.İki yildir ciddi sorunlar yasiyoruz.Ben iyiysem iliski iyi.Yani her konuda oldugu gibi onda da sorumluluk bende.Bazen kendimi bir kadin gibi hissetmiyorum.Cunku ruhen cok yoruluyorum.Esimin hic destek olmamasida cabasi.Artik onu eskisi kadar sevmiyorumda.Herseye ragmen cok seviyorum ama kendimi soyutkayip sorunlarimi kendi icimde cozmeye calisiyorum.Yani artik onunla kpnusma ihtiyaci hissetmiyorum.Nasil olsa anlamiyor yorulmaya gerek yok.Defalarca terapiste didelim dedim ama ciddiye almadi.Sorun sende sen git dedi.Lutfen bana yardim edin.Tesekkurler...
Sanırım aynı mesaj iki kez gönderildi.