üniv de önceden böyle değildim şimdi derslerde okulda falan en küçük bir hata yapsam bile onu büyütüyorum eyvah diyorum bunu nasıl yaparsın önceden olsa bunu yapmazdın sınavlarım iyi geçmeyince saçımı başımı yoluyorum kimseye göstermeden ağlıyorum gözlerim kan çanağına dönüyor çok üzülüyorum mükemmelliyetçi olduğum söylüyorlar gerçekten bilmiyorum rahat ol herşeyden böyle alamazsın diyorlar tamam diyorum 2 dk sonra yine aynısı sınavı olup bitirmişsem bile onun hakkında haftalarca düşünüyorum hiç yüzüm gülmüyor millet yanlış anlıyor bu özellik benim hayatımı mahvetti harap oldum her şeyin iyisini yapmak için kendimi mahvediyorum her gün istisnasız ağlıyorum gözlerimde yaş kalmadı duygusal sağlığım yıprandı hocalar ödev veriyor en küçük ayrıntısına kadar özen gösteriyorum günlerimi harcıyorum 30 dk ödev için hocalar kontrol etmese bile ben yapmak istiyorum bir şeye günler haftalar ayırmayınca az yapıyormuşum gibime geliyor yanlış yapıyormuşum gibi kafayı hep bunlarla bozduğum için arkadaşlarımla aram soğudu herkes ilişki merhaba merhaba boyutunda kimseye açılmıyorum kimse de bana bir şey söylemiyor hayatım okul ev arasında gidip geliyor uykumda bile bunları görüyorum okulda ağzımdan yanlış bir cümle çıksa yanlış cevap versem bir şeye moralim altüst oluyor yıprandım her gün gözlerim yaş takıntı haline geldi millete ben iyiyim rahatım diyorum ama yok öyle bir şey düşüne düşüne beynim yıprandı yoruldu sınavım düşük geldiğinde tamam bir sonrakinde yüksek alabilme ihtimalim var ama o düşük notu değiştirme onun üzerinde oynama yapabilme şansımın olmayışı beni yiyor bitiriyor. böyle en ufak detaylara takılıyorum kalıyorum milletin ne düşüneceğini düşünüyorum kendimden soğuyorum çok üzülüyorum bu psikolojik sorun yakamı rahat bırakmayacakmış gibi hissediyorum ne yapmalıyım
adınızı belirtirseniz sevinirim
adınızı belirtirseniz sevinirim
adım buse sorumun yanıtlandıgını sanmıstım ama
merhaba sizi yıpratan tek konu sınavlarınız mı başka konularda da takıntılarınız varmı