aşağılık hissi

iyi günler , ben 17 yaşında bir kızım. 2-3 yıldır çektiğim bazı yani çok fazla sıkıntı var. eskiden daha az omasına karşın son 1-2 yıldır tavan yapmış durumda. kendine zarar verme , katlanılamaz durumda yalnızlık , değersizlik , güçsüzlük , yetersizlik , işe yaramazlık beceriksizlik hislerini yaşıyorum.ailem baskıcıdır benim.annemle anlaşamıyoruz hiç, çok otoriter, en ufak birşeyde, ''gitsende üniversiteye kurtulsam, bıktım senden seni hic memnun edemedik biz, bir isi de duzgu yap, sizkn kadar terbiyesiz cocuk gormedim '' gibi ağır cümleler kullanıyor, onların yanına gidip oturmaya utanır oldum. insanlara nasıl cevap vereceğimi bilemiyorum.bazen kendimi çok mutlu muhteşem hissediyorum, ama bazen herşey 360 derece değişebiliyor, surekli insanlardan ovgu almaya calksiyorum. Bunu durdurmaya calissamda , beni ovmelerini istiyorum kendimi kanitlama ihtiyaci hissediyorum karma gibi,yerşey başa dönüyor herşeyi berbat ediyorum. hayali arkadaşlarım var yani gerçek olmadıklarını kesinlikle biliyorum. onları sadece odamda karanlıkta yalnızken hayal ediyorum. 2 kere intihara teşebbüs ettim ilaçla ama ailem bilmiyor. hiçbir zaman sıkıntılarımı onlarla paylaşmadım. çok güçsüz hissediyorum. kelimelerle anlatamıyorum bazen kendimi iyi hissediyorum gerçekten mutlu . ama bir anda sanki birşey bana herşeyi hatırlatıyor.. ve asla ama asla geçmeyen şey yalnızlık hissi.. bunu 4/24 hissediyorum .. çok ağır hemde aynaya bakmaktan korkar oldum.kendimi hayata dair bir şaka olarak görüyorum. Surekli insanlar ne der ne dusunur kaygisi var . normal hayatımd birden birşey bana nekadar iğrenç olduğumu hatırlatıyor sanki ,çok yetersiz ve özgüvensizim, insanlara sürekli özenmekten imrenmekten yoruldu. artık ne yapamayacğımı , ne kadar değersiz olduğumu , ne kadar kötü olduğumu hislerimi hatırlatıyor ne zaman yada nerde olduğu belli değil. aniden.kendimden nefret ettiğimden kimsenin beni seveceğine inanmaz oldum. lütfen düşündüklerinizi paylaşın. yardım almalı mıyım? neyapmalıyım ?