çok mutsuzum

3 senelik evliyim ve 2 yaşında bir kızım var. 15 yaşımdan bu yana çalışıyorum. İlk evlendiğimde, Hamileyken, doğumdan sonra hep çalıştım çünkü eşim hiç bir zaman toplu para kazanıp eve getiremez. Hep günlük harcama yapar 3-5 lira günlük kendi masraflarını çıkartıp geçinip gidiyor. Evin masrafları, çocuğun masrafları, kredi taksitleri hep benim üstümde yığılı. gerçi hepsini ödeyecek kadar maaş almıyorum ama kredi çekip borcu borçla kapatıp şimdiye kadar bir şekilde evi geçindiriyordum ama artık tükendim. Eşim çok sorumsuz, çok rahat bir insan öğlene kadar uyur öğleden sonra işe gider. Parası yoksa masrafları bir şekilde bana ödetir, o günü kurtarır. Sonuç olarak kızın, evin ve eşimin bütün sorumlulukları benim omuzlarımda bir de 1 sene önce şehir değiştirdik annemlerin alt katına babamın evine taşındık , annemlerle sürekli iç içeyiz. Çocuğuma bakıyor annem ama sürekli kafama kakıyor. Gündüz işteyim akşam çocuk bakıyorum, annemi, kocamı çekiyorum masrafları, borçları düşünüyorum 3 senedir hiç tatil yapmadım, yapamadım. İnanılmaz bunaldım Herkes den herşey den nefret ediyorum . Susup susup bir gün ağlama krizine giriyorum . Özellikle eşimden nefret ediyorum hep düzelecek diye bekledim para kazanıp evi geçindirecek dedim ama olmuyor . Bazen boşanmak çözümmü diye düşünüyorum ama kızım babasını çok seviyor. Çok mutsuzum çokk hayattan hiç zevk almıyorum