Çoçuğum olmucak
Merhaba 21 yaşındayım.Şu zamana kadar bi sevgilim olmadı istemediğim için.Artık bu saatten sonrada hayatımda boyunca hiç olmuyacak o sevgiyi o yakınlığı tadamıcam.Sorun özgüven değil.Sorun testislerimden kaynaklanan sorundan dolayı çoçuk sahibi olamam.Bugün öğrendim rahatsızlığımı önce güçlü durmak istedim ama bi 15 dakika sonra ağlamaya başladım herşeyi düşündüm.Düşündüklerimden biride artık Kız cinsini tamamen hayatımdan çıkarmam yönünde artık onlara yolda bile bakmıyacağım ilişkilerimi tamamen kesiceğim ve hayatımı tek başına koca evde yalnız başına geçirebilecek şekilde sürdürmeye çalışacağım.Kimseyi alıp da anne duygusundan mahrum etmeye hakkım yok.Bu durumu aslında kabullenemiyorum düşündükçe üzülüyorum nasıl yalnız başıma kalacağım o geceleri nasıl atlacağım her gece ağlayarak uyuyacağımıda biliyorum.Sizden tedavi için öneri istemiyorum tüp bebek gibi girişmlerim olmucak sadece bu sorunumu nasıl kabulleneceğimi bilmiyorum bundan sonra nasıl davranmam gerekiyor nasıl eski ben olucam hep böyle suskun puskun gözlerim dolu mu olucak.Kendimi hiç değersiz hissetmezdim ama şimdi hissetmeye başladım hiçim ben artık bi erkek bile değilim.Bu durumu acilen kabullenmem lazım umarım kafayı yemem.
Serdar Bey Merhaba, Her birimiz doğduğu günden itibaren "kız pembe, erkek mavi" ile başlayıp; "diş kuş yemeği yapar, aslan ava çıkar" a kadar giden bir dizi gizli eğitimden geçiyoruz. Bu eğitim sürecinin sonunda toplumsal cinsiyet rollerimiz ile ilgili misyonlarımız iyice üzerimize yapışmış oluyor. Yaşamımızın ilerleyen süreçlerinde her adımımızı bizlere dayatılan kuralları eksiksiz yerine getirme hassasiyetimize sımsıkı sarılarak atmaya çalışıyoruz. Aksi bir tavır, herhangi bir eksiklik, yanlışlık veya ihmal hatta çizilen çizginin bir milim dışına taşma ihtimali olan bir tavır bulunduğumuz toplum tarafından tecrit edilmemize neden olabiliyor. Size bu konuda herhangi bir yönlendirmede veya herhangi bir tedaviye dönük öneride bulunmayacağım. Sadece kendinizi artık değersiz hatta "erkek bile olmayan bir erkek" olarak görmenizi artık kadınlarla bütün münasebetinizi koparmanızı, bu denli karamsar ve depresif bir tutum içerisine girmenizi vs sağlayan nedir düşünmenizi rica ediyorum. Sizi en temelde erkek(!) yapan çocuk sahibi olma ihtimaliniz miydi? Çocuk sahibi olmayan veya evlenmeyen veya benzer bir sebepten çocuğu olmayan diğer erkekler içinde benzer nitelendirmelerde bulunuyor musunuz? Son olarak, esasen kabullenmeye çalıştığınız şey nedir? Bir süre sakinleşmeye çalışıp, sakin bir şekilde düşünüp, ardından ihmal etmeden bir uzman desteği almanız sizin için çok daha faydalı olacaktır.
