bıktım
Merhaba bn küçüklüğümden beri utangacım ama artık ben bunu karakterim olarak algılamaya başladım.Kendime o kadar çok kızıyorum ki kendimden nefret ediyorum.Özellikle beni rahatsız eden hızlı davranıyorum.Nasıl desem birisi soru soruyor ben donup kalıyorum cevabı birkaç dakka sonra verebiliyorum.Ve de hiç kurnaz değilim.Çağa uyum sağlayamıyorum.Yaşıtlarımla anlaşmakta zorlanıyorum genelde anlaştıklarım benden büyük nineler,dedeler oluyor.İnsanlarla iletişim kuramıyorum ya da iletişim kurmayı sevmiyorum.Kendime sürekli kızıyorum elimde olsa kendimi bile döveceğim bu yüzden.Herşeyi yanlış anlıyorum.Sürekli karşımdaki insanların beni gerizekalı,hiçbirşey yapamaz olarak gördüğünü düşünüyorum.Keşke hiç doğmasaydım diyorum.Her gece bunları düşünmekten,içime atmaktan o kadar bıktım ki.Bir de çok duygusalım.Birisi bana kızsa hemen ağlayasım geliyor,gözlerim doluyor.Hayatım bu utangaçlık yüzünden mahvolmuş durumda.Küçüklüğümden beri böyleyim sizce bu bnm karakterim mi?Lütfen yardım edin!
merhaba begüm hanım,utangaçlık bir karakter olamaz ama insan utandırıla utandırıla utangaç hala getirilebilir.sanıyorum özünde sürekli eleştirilmek begenilmemek var diyebiliriz.bir süre sonra özgüvenimizi kaybedebiliriz bu çok dogal.ama isterseniz bundan çok hızlı bir şekilde kurtulabilirsiniz.tabiki bir profesyonelden yardım almak işimizi kolaylaştırır.sordugunuz sorulara burda ne kadar çok yazarsak yazalım kendi kendinize bunları dogru algılayıp uygulamanız çok kolay degildir.yardım isterseniz iletişim numaram *** *** ** 34 randevu için selamlar.
