Sevgili doktorum benim sıkıntım Muhabbet esnasında insanın gözünün içine bakıyorum, anlattıklarını içimden tekrarlıyorum, pür dikkat dinliyorum ama dediklerinin çoğunu anlamıyorum. Anladıklarımi da hemen unutuyorum. Hal böyle olunca arada bir birşeyler konuşmaya çalışınca saçmalıyorum. Bazen biraz önce anlatmış olduğu şeyi soruyorum. Sen beni dinlemedin mi diyince dalmışım kusura bakma diyip geçiştiriyorum. İçten içten de Utanç duyuyorum, mahçup oluyorum ve kendimi gerizekalı gibi hissediyorum. Bu bende aşırı özgüven eksikliği oluşturuyor. Kaç kez hastaneye gittim kimi zaman vitamin düşük dediler hap verip yolladılar, bazen bazı tetkikler (mr ve bt ) yapıp sonuç temiz psikolojik dediler, kimisi strestendir dedi ne ilaç önerdiyseler kullandım ama hiç biri işe yaramadı. Artık çok bıktım bu durumdan bana neler oluyor böyle diye beynimi kemirmeye başladım. Çok mutsuz bir haldeyim, 5 yıldır bu durumdayım yaşım 23 ama hala bi çocukmuşum gibi olgunlaşmamış gibi hissediyorum kendimi. Sanki hayatı bomboş yaşayan işe yaramaz birisiymisim gibi hissediyorum. Ha bide sebepsiz yere alnımda bi uyuşma oluyor, gözlerimin arkasında bile hissediyorum o uyuşmayı. Böle etrafa bomboş bakıyorum o anda. Sebebi nedir? Lütfen yardım edin.
Bir kez EEG çektirin, o da normal çıkarsa artık psikiyatrik tedavi almanız gerekiyor demektir. Geçmiş olsun.