2 yıllık bi ilişkim var ,çiktiğim çocuk benimle evliliği düşünüyo ben düşünmüyorum ailemde istemiyo aslında seviyorum ama güvenemiyorum beni hattinden fazla aldatti aramız kötüm olduğunda sürekli başkasının yanında oldu...ama aramız iyiken bana deliler gibi aşık ...ayaklarima kapamiyo ailesi biliyo onun benim ailem bilmiyor...onu seviyorum ama bazen ondan nefret ediyorum o olmayınca yapamıyorum ama oluncada tartışıyoruz sürekli...toplum içinde benimle tartişiyo bağiriyo dayanamıyorum artık çekemiyorum üstünde bi baskı kuruyo ...22 yaşindayım ama çocuk gibi azarliyo beni ben öğretmenlik okuyorum o okumuyo çalişiyo ....ailem bu yüzden de istemiyo onu..iyi bi insan özünde ama sinirlenince gözü dönüyo ... bu yüzden beni korkutuyo davranişlari aslında evlenmek isterim onunla geçmişim var diye unutamam diye ama güvenemiyorum bi türlü bidaha beni aldatırsa diye...yok yapmam diye evlenince benim eşim olucaksin o zaman diyo ama hep tedirginim..bazen çok anlayişsiz oluyo ..partime kasiyerlik yapıyorum çaliştiğim yere gelip beni rezil etmişti istediği olmadiği için ...çok utaniyorum bazen ...kafami toprağa gömmek istiyorum...ne yapicam yârdim edin...bu ilişki dengemi bozdu..
İyi gunler Elif Hnm burada önemli olan bu konularla ilgili erkek arkadasınız ne düşünüyor , kendini haklı hissediyor mu yoksa değişmeyi dusunuyormu. Sonuçta bu konular sizi yıpratmış ve üzmüş . Evlilik hiçbir zaman son veya çözüm degil , evlilikle ilgili söyleyebileceğim şey bir insanla evlenmeden önce sunu dusunun daha iyi olur diye degil daha da kötü olabilir bu sekilde ben bu durumu kaldirabilirmiyim diye düşünerek evlenin