Zor durumda kalsa bile insanın doğru yoldan şaşmaması gerektiğini , doğru yoldan şaşmanın kolay, geri dönmenin zor olduğunu öğrendim .
İnsanları kırmanın kolay tekrar kazanmanın çok zor olduğunu, hayatta bana yardım edecek tek kişinin gene kendim olduğunu , İnsanlara bel bağlamanın aldatıcı olduğunu öğrendim.
Yaşamdan geriye sadece ismizin kaldığını, yaşam bittiğinde hiç birşeyi götüremediğimizi yapabileceğim tek yatırımın beynim ve ruhum olduğunu onlara yaptığım yatırımın hayat boyu işe yaradığını öğrendim .
Kitap okuyarak yaşamı tanıyabileceğimi, televizyon seyretmenin sadece o anı geçirmeme yardım ettiğini hergün bir süre yaşamı sorgulamanın gerekliliğini yaşamı sorgulamanın ise daha iyi bir yaşam için işe yaradığını öğrendim.
Paranın kolay kaybedilip kazanılabildiğini , dostların uzun sürede kazanılıp kısa sürede kaybedilebildiğini öğrendim.
Hayatta öne çıkmanın gereksiz olduğunu, buna değer işler yaptığımda hayatın zaten öne çıkardığını öğrendim.
Çocuğumun bana verilmiş bir emanet olduğunu, onu sahiplenirken hükmetmemem gerektiğini eşimin özen gösterdiğim sürece yanımda olduğunu özensizliğin onu benden uzaklaştıracağını farkettim.
Bedenime özen göstermem gerektiğini, ona iyi bakmazsam bunun bedelini gene kendimin ödeyeceğimi öğrendim.
İşimin bana ne kadar gerekli olduğunu , onu daha iyi yapabilmek için sürekli okuyup öğrenmem gerektiğini, işimi iyi yapmazsam herşeyimi kaybedebileceğimi öğrendim.
Geçmiş insanların deneyimlerinden istifade etmenin gerekliliğini herkesten öğrenebileceğim çok şeyler olduğunu gördüm ,zamanın geri dönmeyeceğini, onu daha iyi kullanmak için gayret etmem gerektiğini hiçbir anımı boşa harcama lüksüm olmadığını öğrendim.
Sonuçta hayat bana bir sürü şey öğretti ama öğrendiklerimin öğrenmem gerekenlerin yanında ne kadar az olduğunu farkettim. Kendi dertlerimin ne kadar ufak insanların dertlerinin ne kadar çok olduğunu yaşam sona ermeden onun hakkında karar vermemek gerektiğini biten yaşamın arkasından keşke dememeyi öğrendim.
Yaşamı bilerek ve algılayarak yaşama dileğiyle...
