Tip 2 diyabet hastalarında anksiyete ve depresyon riski ve ilişkili faktörler

Amaç: Çalışmamızda dünyada ve ülkemizde önemli bir halk sağlığı sorunu olan, ve prevalansı giderek artan tip 2 diyabetli hastaların anksiyete ve depresyon risklerini belirlemeyi ve bu risklerle ilişkili durumları tespit etmeyi amaçladık.

Gereç ve Yöntem: Kesitsel tipteki bu analitik araştırma İç Hastalıkları Polikliniğine başvuran, tip 2 diyabet tanılı 636 hastada gerçekleştirildi. Sosyodemografik veriler için araştırmacılar tarafından hazırlanan anket formu kullanıldı. Hastaların anksiyete ve depresyon risklerini belirlemek için Hastane Anksiyete ve Depresyon Ölçeği (HADÖ) kullanıldı.

Bulgular: Çalışmaya katılanların %59,9’u (n=381) kadın, %40,1’i (n=255) erkek, tüm grubun yaş ortalaması 59,98±11,66 yıl idi. Katılanların %48,4’ünde (n=308) anksiyete riski, %67,3’ünde (n=428) ise depresyon riski bulunmakta idi. 60 yaş ve üstünde olanlarda, kadınlarda, ilkokul ve altı eğitimlilerde, ev hanımı veya emekli olanlarda, komorbid hastalığı bulunanlarda ve insülin tedavisi alanlarda anksiyete ve depresyon riski istatistiksel olarak anlamlı derecede daha yüksekti. Evli olanlarda ve sigara içenlerde ise anlamlı derecede daha düşüktü.

Sonuç: Çalışmamızda anksiyete ve depresyon riski Tip 2 diyabet hastalarında yüksek bulundu. Bu risk yaş, cinsiyet, medeni durum, eğitim, meslek, komorbidite ve diyabet tedavisi ile ilişkili bulundu. Anksiyete ve depresyon açısından yüksek riskli bulunan hastalar psikiyatri bölümü ile birlikte ele alınarak tedavi edilmelidir..