"Normal mi?" "Anormal mi?"

Terapiye başvuran kişilerin pek çoğu bu soruyu farklı şekilllerde sorabilirler. Çok öfkeleniyorum normal mi?, Sevgilimi çok kıskanıyorum normal mi?, "Aklıma sürekli kötü düşünceler geliyor, aklımdan atamıyorum normal mi?"

Duygular evrenseldir. Hepimiz kızarız, seviniriz, utanırız, kıskanırız ancak duygularımız sonucunda nasıl davranacağımıza biz karar veririz. Olaylar karşısında nasıl hissedeceğimizi seçemeyiz ama nasıl davranacağımızı seçeriz. Bir duyguyu hissetmek sizi kötü yapmayacağı gibi iyi de yapmaz. 

İyi duygu kötü duygu yoktur bizim duygularımıza yüklediğimiz anlamlar vardır. Öfkelenmenin yanlış, kötü olduğunu öğrenmişsek bizi öfkelendiren durumlardan kaçınmaya çalışırız, hatta öfkelenen insanlardan da uzak dururuz. Normal mi, anormal mi sorusunda daha çok "öfke hissetmenin kişi için anlamı nedir?", "Öfkelenmek kişiye kendisini nasıl hissettiriyor?"  "Öfkeli insanlar nasıl insanlardır?" sorularını sormak kişinin duygusunu anlayabilir, ne anlama geldiğiniz düşünebilir ve bize nasıl yardımcı olacağı konusunda uğraşabiliriz.  Duygularımız bizim yol göstericimizdir.