‘’karıncayı bile incitmem deme ! bile den incinir karınca;söz söylemek irfan ister anlamak insan’’ demiş fuzuli

Ne çok yaşıyoruz bu sözü öyle değil mi ?
Ne düşündüğünü daha kendi düşünmeden karşımızdaki insan kırılır mı ya da beni nasıl anlar diye düşünmeden bazen umursamaz bir tavırla bazen bencilce düşünebiliyor insan.
Düşünmeden söylenen her söz belki de kaç tane insanı kırdı .
Düşünmek insana verilen bir  hediye iken düşünmenin inceliği ve davranışa yansıma hâlini bir  hediye kutusuna benzetirim.Bu hediye kutusunun içinde sözü düşünerek tartarak dile getirmek,içinde yargılama metaforunun olmadığı anlamayı,dinlemeyi,saygıyı ve empatiyi barındıran bir dil var.

Hediye kutusunun içinde bir sürü davranış biçimi var.Siz bu davranış biçimlerinden hangisini seçerek devam ederdiniz yolunuza?
Bir hediyeyi nasıl takdim edersiniz bir düşünün kendinizce
Hediye özenip insanlara sunduğumuz güzellik değil midir?
O zaman bu hediye hoyratça değil daha nazik daha kıvamında daha uygun ve makul kelimelerle takdim edilseydi neler olurdu?

En son kullandığınız kelimeler kaç insana olumlu kaç insana olumsuz tesir etti bir düşünün.

Söz söylerken karşımızdaki bireyin nasıl bir mizaca sahip olduğunu anlayıp ona göre kelimeleri kullanmak sizi hem iletişime karşı hem de insanlara karşı anlamlı kılar.