İmplant kimlere uygulanır ve kimlere uygulanmaz ?

Dental implant uygulamaları son yıllarda estetik ve fonksiyonel amaçla dişsiz boşlukların doldurulması için sıkça kullanılan bir tedavi yaklaşımıdır. Kaybolan estetiğin yerine getirilmesinde implantlar önemli bir hal almıştır.

İmplant tedavisi öncesinde hastaların tam bir sağlık muayenesinden geçirilmeleri çok önemlidir. Her hastanın tıbbi geçmişi araştırılmalı, ağız içi muayenesi , radyolojik muayene ve çalışma modelleri elde edilmelidir. Tanıda  modeller ve fotoğraflar tedavi planlamasında önemlidir. Bu incelemeler sonucu elde edilen veriler ve hastanın klinik olarak incelenmesi implant yerleştirilecek bölgenin tespitini ve yerleştirilecek implant sayısını belirleyecektir. Diş implant uygulamalarında ağız hijyeni çok kötü olan bireylere implant uygulanmaz. Ağız hijyeni sağlandıktan sonra ve hasta bunu koruyabilecekse implant uygulanabilir. İmplant önerilmeyen hastalıklardan biri de diyabettir. Şeker hastalığı kontrol altına alındıktan sonra implant kolaylıkla uygulanabilir. Çok sigara kullanan bireyler , kalp damar hastaları radyoterapi kemoterapi gören bireylerin hepsinde  medikal doktoru ile ortak çalışma doğrultusunda sağlık problemleri giderilmesi ile implant uygulanabilir.

İMPLANT KİMLERE UYGULANIR;

●      Tam ve kısmi dişsiz hastalar,

●      Çene- yüz defektleri,

●      Aşırı rezorbe kretler,

●      Hareketli bölümlü protez kullanımında güçlük çeken kısmi dişsiz hastalar,

●      Oldukça uzun boşluk içeren bölümlü dişsizlik olguları,

●      Hareketli protez kullanmayı reddeden hastalar,

●      Sabit protez için dayanak dişlerin kesimini reddeden hastalar,

●      Dişsiz bölgede hareketli protezin başarısını olumsuz etkileyen sert veya yumuşak doku değişikliklerinde,

●      Oral müsküler koordinasyonun zayıf olduğu durumlarda,

●      Doku toleransının düşük olduğu durumlarda,

●      Protezin stabilizesini bozan parafonksiyonel alışkanlıkların mevcut olduğu hastalarda,

●      Tam protezlerden fazla beklentisi olan hastalarda,

●      Aşırı kusma refleksi olan hastalar,

●      Destek dişlerin sayısı ve yetersiz olduğu durumlarda,

●      Tek diş eksikliğinde,

●      Travmaya bağlı diş kaybı ve kök kırılmalarında,

●      Koruyucu yöntemler ve cerrahi ile düzeltilmesi mümkün olmayan apikal periodonditis’ li devital dişlerin varlığında,

●      Ekternal ve internal kök rezorbsiyonlarında.