Uyku bozuklukları bebeklik döneminde daha fazla olmak üzere çocukluk yaş grubunun en sık şikayet konularından birisidir.
Çocukların % 20-30’unda aileler tarafından belirtilen ve doktora başvurulan uyku bozukluklarının bir kısmı uykuyu başlatma bir kısmı ise uykuyu devam ettirme sorunudur.
Görülme sıklığını söylemek mümkün değil ancak uyku sorunları içinde % 1-5 arasında yer alıyor. Giderek daha fazla görüldüğüne dair bir tespitim yok
Genellikle çocukluk dönemi uyku bozukluğu ola uyurgezerlik sıklıkla 4-8 yaş arasında ortaya çıkar ve engeç 15 yaşa kadar tamamen kaybolur. Erkek çocuklarda daha fazla görülür. Erkek çocuklarda neden daha fazla görülüyor belli değil. Bazı çalışmalarda ailede anne veya babada çok derin uyuduklarına ilişkin bilgi alınabilir.
Uyurgezerlik bir hastalık değildir. Uyku başladıktan sonraki ilk saatler içinde yani uykunun ilk evresinde ortaya çıkan uyanma sorunudur. Rüya görülmeyen derin bir uykudan uyanma problemidir. Yani uyanma istenmekte ancak başarılımamaktadır.
Çocuk yatağından kalkar, anlamsız hareketler, tekrarlayıcı hareketler yapar, dolaşmaya başlar. Gözler sabit bakar, konuşmalara cevap vermez, engelleri aşarak dolaşmaya devam eder. Yatağına geri döner. Ancak kaza ile de sonuçlanabilir. Gerçek uyanmadan sonra yaşadıklarını kesinlikle hatırlamaz.
Birkaç dakika ila 1 saat ancak genellikle 5-15 dk sürer.
Çok sık yaşanması, ergenlikte devamı durumunda araştırmalar yapılmalı, örneğin uyku epilepsileri ve psikolojik stres faktörleri incelenmelidir.
Yapılması gerekenler; çocuğun yattığı ve dolaştığı alanlarda tehlikeli olabilecek objeleri kaldırmak, kapı-pencereleri kapamak kilitlemektir.
Çocuğunuzu uyurgezer durumda gördüğünüzde sakin davranın, yüksek sesle uyarmak ve bağırmak ya da sarsmak kesinlikle yanlıştır. Uyandırmayın ve yavaşça yatağına götürün.
Tedavi kararı verildiyse psikolojik stres faktörleri belirlemeye çalışmak ve bu konuda destek vermek, çok sık tekrarlaması durumunda mutlaka uykunun elektrofizyolojik değerlendirmeleri yapılmalıdır. Gerekirse ilaç tedaviside önerilebilir
