Kız ya da erkek çocuk olması fark etmeksizin cinsel istismarına ilişkin istatistikleri tam olarak bilmesi neredeyse mümkün değildir. Genellikle istismarcıların neredeyse %90’ı çocuğun ve ailenin tanıdığı kişilerdir. Bu nedenle ebeveynlerin yaptığı en büyük hatalar arasında çocuğuna özellikle yabancılarla konuşmamayı, onların sundukları hediye veya yiyecekleri reddetmeyi öğrettikleri görülmektedir. Ebeveynlerin çocuklarına mahremiyet eğitimi vermelerinin yanı sıra çocuğa özel bölgelerine kimlerin dokunup dokunamayacağı konusunda da onları korkutup tehditkar bir tavır sergilemeden eğitim vermeleri gerekmektedir. Çocuklar uygunsuz cinsel eyleme maruz kaldıklarında bunu ebeveynlerine bir şekilde ifade ederler. Fakat ifade ediş şekilleri her zaman açık sözlü olmayabilir. Örneğin çocuğun uyku düzeyindeki değişimler, uykuya dalmakta güçlük, okula gitmek istememe, sosyal aktivitelere ilgisizlik, çabuk irkilme, içe kapanıklık, öfke patlamaları, parmak emme, alt ıslatma gibi gelişimsel problemlerle karşılaştıkları görülebilmektedir.