Gerçekten düşünene kadar yanlış görünüyor
Bağımsız olabilmek için yardım alma konusunda iyi olmalısınız.
Bu ifade, üzerinde yeterince uzun süre düşünülene kadar birçok kişiye doğru gelmeyebilir; ancak size şunu garanti edebilirim ki, yardım istemeyi ve almayı öğrenmek, bağımsızlık olarak adlandırdığım öz yeterliliğin olmazsa olmaz bir bileşenidir.
Bağımsız olmanın ne anlama geldiğini düşünüyorsunuz? Bağımsızlıktan bahsettiğimde, elektriksiz bir kulübede dağ adamı hayatı yaşamak, şirket merdivenlerinde acımasız bir tırmanıcı olmak veya silahlarla ve konserve yiyeceklerle dolu bir sığınakta hayatta kalmak gibi uç noktalardan bahsetmiyorum. Benim bakış açıma göre, bağımsızlık şunları içerir:
- Dengelilik ve özdenetim
- Dayanıklılık
- Problem çözme becerileri ve yaratıcılık
- Kişisel sorumluluk
- Etkinlik ve başarı
- Pratiklik
- Sistemler hakkında anlayışa sahip geniş bir bilgi tabanı
- Ne zaman ve nasıl yardım isteyeceğinizi bilmek
Kendinizi sadece bağımsız bir kişi olarak etiketlemeniz onu öyle yapmaz. Bağımsız insanlar, bağımsız olmalarına ve bağımsız kalmalarına yardımcı olan birçok beceri ve özellik geliştirmişlerdir. Yardım istemek ve almak, onların oraya ulaşmalarına yardımcı olan kritik bir stratejidir. Başkalarından etkili bir şekilde yardım almayı öğrenmek, çocukların öğrenmesi gereken kritik bir beceridir.
Çocukları geri tutan tutumlar
Bazı çocuklar büyüme zihniyetini benimsemekte gerçekten zorlanırlar ve zorlukların, aksiliklerin ve başarısızlıkların onları durdurduğunu görürler. Bunun nedeni nedir? Çocukların denemekten çekinmesinin veya korkmasının birkaç nedeni vardır, ancak bunların çoğu kaçınmadan kaynaklanır. Kaçınmayı tetikleyen ve yardım aramayı ve büyüme zihniyetini benimsemeyi engelleyen yaygın düşünceler ve tutumlar şunlardır:
- Aptal gibi görüneceğim.
- Karşıt düşünce: "Akıllı çocuklar ne zaman yardım istemeleri gerektiğini bilirler."
- İnsanlar benimle dalga geçecek.
- Karşıt düşünce: "İnsanların yardım istemeleri çoğu zaman alay konusu olmaz."
- Her şeyi bilmem gerekiyor.
- Karşıt düşünce: “Her şeyi bilmek imkansızdır, ancak daha fazlasını ve daha hızlı öğrenmeyi, daha fazlasını daha iyi bilen insanlardan yardım isteyerek başarabilirim.”
- Bunu bilmem lazım. Bunu bilmem gerekiyor.
- Karşıt düşünce: "Bunu bilmem gerekse bile bazen unutuyorum. Bilmem gerekeni yeniden öğrendiğimde sonsuza dek hatırlamaya karar verebilirim."
- En iyisi olmam lazım.
- Karşıt düşünce: "Bir işte en iyi olan insanlar, hatalarından ve hayal kırıklıklarından ders çıkarmışlardır."
- Kendimi aptal hissetmek istemiyorum.
- Karşı düşünce: "Yardım istemekten utanmayı, yardımdan kaçınarak çaresiz ve hayal kırıklığına uğramış hissetmeye tercih ederim."
- Başkalarının ne kadar aptal ve beceriksiz olduğumu görmelerini istemiyorum.
- Karşı düşünce: "Yardım istemeyi bilen ve bu sayede başarıya ulaşan insanlara hayranım."
- Yardım istemek için fazla kaygılıyım.
- Karşı düşünce: "Kendim için hayallerimden ve hedeflerimden vazgeçmek konusunda kaygı duymaktansa, yardım istemek konusunda kaygı duymayı tercih ederim."
Kendinizi yukarıdaki olumsuz düşüncelerden ve tutumlardan herhangi birinde gördünüz mü? Kafamızın içinde kendimize söylediğimiz şeyler çok önemlidir. İç diyaloğumuzu değiştirebildiğimizde ve kendimizi daha dengeli ve anlayışlı hale geldiğimizde daha mutlu, daha az kaygılı ve ihtiyaç duyduğumuzda yardım isteme olasılığımız daha yüksek olur.
Evde model yardımı arama
Yardım arayan bir tutum ve gelişim zihniyetini modellemek evde başlar. Hızlı bir öz kontrol yapın. Zorlandığımda ve yardıma ihtiyacım olduğunda çocuklarım için nasıl bir gelişim zihniyeti ve yardım arayan bir tutum modeli olabilirim? Çocuklarıma, onları baltalamadan veya bağımlılığı teşvik etmeden onlara yardım etmek için orada olduğumu nasıl iletirim? Çocuğunuza ödevlerinde yardımcı oluyorsanız ve cevabı bilmiyorsanız, mevcut kaynaklarla çözemiyorsanız cevabı nasıl elde edersiniz?
Peki, onlar için bir şey yapmadan veya onları aptal hissettirmeden çocuklara nasıl yardım edebilirsiniz? Bir yol, sizden ne düzeyde desteğe ihtiyaç duyabileceklerini anlamaktır. Şu rollerde yardımcı olabilirsiniz:
- Planlayıcı – “Bu işe yaramazsa, yedek planınız nedir?”
- Teknik Destek – “Bir sorunuz varsa beni arayın.”
- Yardımcı – “Mikserin çalışmasını sağlayacağım ve kek kalıplarını fırına koyacağım.”
- Müfettiş – “Tamam çocuklar. İnşa ettiğiniz atlamadan bisikletinize binmeden önce gelip beni kontrol edin.”
- Gözetmen – “İlerlemenizi takip etmek için oradaki gölgede olacağım.”
- Hayran – “Bitirdiğinde beni almaya gel. Ne yaptığını görmek istiyorum.”
- Ulaşım – “Eğer yorulursanız veya bir şeyler yolunda gitmezse beni arayın, gelip sizi alayım.”
Çocuklara yardım etmenin bir diğer yolu da bazı temel hatalardan kaçınmaktır. Çocuklar yardım istediğinde onları suçlamayın, onlarla alay etmeyin veya gelecekte sizi izlemeden ve kendileri nasıl yapacaklarını öğrenmeden onlar için bir şey yapmayın. Çocuklarınıza yardım etmeyi tek seferlik bir olay olarak değil, bir süreç olarak düşünmek de faydalıdır. Telefon kullanma, e-posta yazma, kıyafetlerini mahvetmeden çamaşır yıkama, yemek pişirme, para biriktirme/bütçeleme ve endişelerini öğretmenleri veya doktorları gibi başkalarıyla konuşma konusunda uzmanlaşmalarına yardımcı olacak kişi siz olabilirsiniz. Çocuklar bu deneyimleri hatırlar ve bu onların özgüvenini artırır. Kendilerini güvende hissettikleri ve "yetişkin" becerileri kazandıkları alan ne kadar çok olursa, daha fazla şey denemeye ve ihtiyaç duyduklarında yardım istemekten korkmamaya o kadar çok teşvik edileceklerdir. Ayrıca, ihtiyaç duyduklarında yardımın orada olduğunu bilmek rahatlatıcı olduğu için yardım istemeden önce biraz daha fazla çaba gösterebilirler.
Alanın genişletilmesi
Alanı genişletmek, çözülmesi gereken bir soruna daha fazla insan (veya yardımcı) eklemek anlamına gelir. Uzmanların bile yardıma ihtiyacı vardır. "Aşırı strese girmeyin," derdi ve eklerdi, "Sıkışıp kalırsanız ulaşabileceğiniz birçok insan olduğunu unutmayın. İhtiyacınız varsa yardım isteyin. Unutmayın: alanı genişletin."
Peki çocukları yardım istemeye ve ihtiyaç duyduklarında hayatlarındaki alanı genişletmeye nasıl teşvik edebiliriz? Çocuklar sadece ebeveynlerinden yardım istemeye ve almaya istekli göründüğünde bu özellikle zor hissedilebilir. Muhtemelen başlamak için en iyi yer, çocukları şu anki okul sınıflarında yardım istemeye desteklemektir. Çocuklar öğretmenlerinden yardım istemeyi öğrendiklerinde, koçlar, müzik öğretmenleri vb. gibi hayatlarının diğer alanlarına da yayılabilirler. Çocuğunuzun hemen öğretmenlerine ulaşmasını ve uygun şekilde yardım istemesini sağlamak kritik önem taşır. Çocuklarımızın "Lütfen bana bu matematik probleminin nasıl çözüleceğini göster ki diğerlerini de yapabileyim" demesini istiyoruz, "Sadece bana cevabı söyle" demelerini değil.
Bazen çocuğunuz öğretmeniyle harika bir şekilde eşleşir, bazen de eşleşmez. Ayrıca çocuğunuzla öğretmenler ve diğer yetişkinlerle etkileşimde bulunarak rol yapma pratiği yapabilirsiniz ve çocuğunuz belirli bir kişinin yardımcı olmadığını düşünürse, ihtiyaç duyduğu yardımı almasına yardımcı olmak için bir sonraki adımda kime ulaşacağınız konusunda birlikte beyin fırtınası yapmaya başlayabilirsiniz.
Yardım istemeyi ve almayı öğrenmek bir çocuğun hayatını kurtarabilir
Çocuklar utanç ve mahcubiyet korkusuna yatkındır. Genellikle yanlış bir şey yaptıklarından veya tüm cevapları bilmeleri gerektiğinden endişe ederler. Ve yanlış bir şey yaptıklarını bildiklerinde, yapmamaları gerektiğini bilmelerine rağmen bunu gizlemeye çalışırlar, aptal hissetmekten kaçınmaya çalışırlar veya hataları yüzünden başlarını belaya sokmak istemezler. Ya çocuğunuz bir hata yaparsa veya kendini tehlikeli bir durumda bulursa? Ya kaybolursa, incinirse, yanlış insanlarla birlikte olursa veya sarhoş olursa? Hata yapsalar bile, yardım için size veya güvendikleri başka bir yetişkine ulaşmalarını istemez misiniz?
Bu özellikle çocuklar intihara meyilli hissettiğinde geçerlidir. Çocuğu intihara teşebbüs eden ebeveynlerin çoğu, çocuklarının depresyonda olduğunu bile bilmiyordu! Çocuklar intihara meyilli hissettiğinde yardım istemek ve almak inanılmaz derecede önemlidir. Çocuklar yardım olduğunu bilmelidir. Sizden veya başka bir yetenekli yetişkinden nasıl yardım alabileceklerini bilmeleri gerekir. Onların yardım arama tutumlarını ve becerilerini geliştirmelerine yardımcı olan kişi siz olabilirsiniz çünkü bu onların duygularını, güvenliklerini ve hayatın beklenmedik şekilde getirebileceği acıyı daha iyi yönetmeyi öğrenmelerine yardımcı olacaktır.
Çocuğunuzun yardım aramasını teşvik ederek kendi kendine yeterlilik geliştirmesine yardımcı olabilirsiniz.
Çocuğunuzu kendine güvenen, ayakları yere basan ve bağımsız bir genç yetişkin olarak hayal edin. Oraya nasıl geldiler? Onları oraya getiren sosyal medya mı yoksa kişisel gelişim videoları mıydı yoksa siz ve güvendiğiniz diğer yetişkinler mi onların oraya ulaşmasına yardımcı oldunuz? Yardım istemeyi ve almayı öğrenen çocuklar daha fazla dayanıklılığa, daha sağlıklı ilişkilere ve eğitimlerinde ve sonraki kariyerlerinde daha fazla başarıya sahiptirler. Özgüven oluşturan bir yeterlilik duygusuna sahiptirler ve bilgi, eğitim ve mevcut kaynaklarının sınırlarına ulaştıklarında yardım istemekten çekinmezler. Çocuğunuzun bağımsız bir yetişkin olma yoluna girmesine yardımcı olan kişi siz olabilirsiniz; bunu uygun yardım arama davranışında model olarak ve teşvik ederek yapabilirsiniz.
