AKUPUNKTUR kelimesi, Latince Acus (İğne) ve Punctura (Batırmak, delmek) kelimelerinin birleşiminden meydana gelmektedir. Dünyada uygulanan en eski tıbbi tedavilerden birisidir. Günümüzden 5000 yıl öncesine dayanan bu tıbbi tedavi, zamanla tüm dünyada üniversite kürsülerince, WHO (Dünya Sağlık Örgütü) tarafından da kabul görmüş olup hak ettiği yerini alarak ilerlemektedir. 5000 yıl önce Çinde yazılmış olan "Huang Di Nei Jing" (Klasik Dahiliye Kitabı) bugüne kadar tıp alanında yazılmış en eski kitap olarak bilinir. Bu kitapta akupunktur tedavisinden söz edilir. Eski klasik Çin tıbbına göre vücutta gözle görülmeyen, elle tutulmayan bir enerjinin var olduğu; bunun da vücudun her yerinde adeta bir metro ağı gibi dolaştığı söylenir. Bu enerjiye Qi, Chi veya Türkçede Çi adı verilir. Çi enerjisi YİN (negatif veya edilgen) ve YANG (pozitif veya etken) olarak iki zıtlıkta evrensel güçlerin etkisi altındadır. Çünkü doğa ve tabiat da negatif ve pozitifliklerden kuruludur. İyi ve kötü, güzel ve çirkin, sıcak ve soğuk, hızlı ve yavaş gibi Klasik Çin tıbbına göre vücut enerjisinin (Çi) herhangi bir azlığı, denge bozukluğu veya kesintiye uğraması Yin ile Yangın arasındaki dengenin de bozulmasına, dolayısı ile bu da kişilerin sağlıklarının bozulup, hasta olmalarına yol açar. Çi enerjisi vücudumuzda bazı özel meridyenler (enerji akış hatları) dolaşır. Bu meridyenler üzerinde de akupunktur noktaları bulunmaktadır. Meridyen boyunca enerji akımındaki herhangi bir tıkanıklık, eksiklik veya denge bozukluğu Yin ve Yang arasındaki dengeyi de bozacağından hastalıklar meydana gelir. İşte Akupunktur bu dengeyi sağlamak için az çalışan noktaları arttırmak, çok çalışanları azaltmak felsefesi ile meridyen üzerindeki özel akupunktur noktalarına iğne batırmak suretiyle yapılır. Bu noktaların normal çalışır hale gelmesi ile de Çi yine eski normal dolaşımına devam edecek ve vücudumuz da bir nevi kendi mekanizması ile hastalığı alt edecektir.