sinirlerime hakim olamıyorum

Çok sinirli bir anne oldum.kendimi tanıyamıyorum.artık sinirlerim çizginin tam dibinde o çizgiyi aşarsam birilerine zarar vermekten çok korkuyorum.3.doğumumdan sonra tamamen kayboldum.üstümde çok yük var ben bu yükün altında eziliyorum.ara sıra biraz daha o yükü kaldırmak için hamle yapıyorum ama olmuyor elimi koyacağım duvar bulamıyorum.aynı zamanda memurum,anneyim,ev hanımıyım,herşeyden pişmanlık duyuyorum.hayatım çok anlamsız ve boş geliyor.başkaları için çabalayıp duruyorum.bazen küçük şeylere çok büyük tepkiler veriyorum.sinir kafama kadar çıkıyor ne yaptığımı bilmiyorum.çocuğuma bağırmayan ben şimdi bağırmadan konuşmadığım kelime yok.herkesin kalbini kırıyorum.herkesi küstürüyorum.bazen içimden sinirle değişik şeyler geliyor.kötü şeyler.hemen kafamı dağıtıyorum.doğumdan sonra eşim çok yalnız bıraktı beni buda bana sinir olarak yansıdı.hala öyle.beni anlamak istemek istemiyor.slüyorum şaka geliyor.birde troid hastasıyım.o da sinir yapıyor.ben eski anlayışlı bağırmayan sabırlı anne olmak istiyorum.herşeyle ben uğraşıyormuşum gibi geliyor.yemek,temizlik,alışveriş,çocukların herşeyi,iş,çocuklaın okulu,heryerden anne anne.bana bir yol gösterin.teşekkürler.