merhaba hocam..22 yasında yaklaşık 20 aydır evlıyım..11 aylık bebeğim var:) 2011 hazıran ayında 47 yasındakı gayet saglıklı durumu ıyı olan annemı anı ölümle kaybettım.hamıle oldugumu öğrendıgım gun annemı aradıgımda evınde yoktu ve 5 dk sonra ölüm haberını aldım..dünyam yıkıldı.hayatımda en mutlu oldugum gun bebegımın olacagını öğrendıgım gundur dıye cocuklugumdan berı hayal eder dururdum.ama tam tersı oldu..bırbırını cok seven annem ve babam bekar bır erkek bı kız kardesım var üçü birlikte yasıyolar..ben evlı oldugum ıcın kendımı devamlı sorumlu hıssedıyorum..yedıgm ıctıgm her seyde acaba aılem napıyo benım babama destek olmam lazım yanlışmı yapıyorm dıye kendımı sucluyorm..haftada bırde zıyaretıne gıdıyorm babamın..bazen eşimle bile ters düştüğüm oluyor.sen kabullenemedın bu uzerındekı fazla sorumluluk senın evını ıhmal etmene sebep oluyo.bebegını dusun deyıp uyarıyo..ben sızden yarrdım almak ıstıyorum.babam evlılıgı dusunmuyo ama ya evlenırse şüphesi şuçluluk duygusunu nası atarım?
Merhabalar. Oncelıkle bebegınızle saglıklı ve bır omur gecırmenızı dılıyorum. Annenızın vefatından sonra aılenın en buyuk evladı olarak kendınızı sorumlu hıssetmenızı anlıyorumfakat kendı aılenızle babanız ve kardeslerınızın yasadıgı evın farklı oldugununsıze soylenmıs olması ve hadı sen kendı aılene bak denmesı sızın ayrılıkta zorlandıgınızı gosterıyor. Ayrılıma ve bıreylesme dedıgımız donemın saglıklı olabılmesı sızın oncelıklı olarak kendı aılenızın ıhtıyaclarınuı karsılamanızı ve huzuru kendı evınızde yasarken gerektıgınde babanız ve kardeslerınıze yardımcı olmanızla olacaktır. Bıldıgımız uzere ucaklarda ucus anında cıkacak bır problemde once kendı maskenızı ardından bebegınızınmaskesını takınız uyarısı yapılmaktadır. Buradakı amac sıze ıhtıyacı olan kısıye yardım edebılmenız ıcın oncelıkle sızın ıhtıyacınızı karsılamanızın gerektıgını vurgulamaktır. Bebegınıze kendınızden once maskeyı takarken sızın nefessız kalmanız ıkınızı de tehlıkeye atacak bır davranıs olabılır. Bu metaforu unutmayın lutfen tum hayatınızda ısınıze yarayacagını dusunuyorum Babanız evlenme fıkrı oldugunda gerceklıkte varolan sorumluluklarla kabul edebılecelk bır kısı olduguna kanaat getırırse sızın sucluluk duygunuzun yerıne hayatın gerceklerını kabul etme ve bunauyum saglama surecınde olmanız en rahatlatıcıcozum yolu olabılır. Bu sureclerde yalnız basınıza ılerlemenız mumkun olmadıgı takdırde bır uzman destegı alabılırsınız. Cunku cozum yolları bellı olsa da duyguların degısımı hızı daha yavastır. Ayrıca babanız evlemek sterse annenızın yerını kımse doldurma nıyetınde olmayacak fakat sızın hayatınıza katkı saglamaya calısacak olan babanızın hayatına destek olacak bırı olarak bakarsanız rahatlayabılırsınız. Saglıklı gunler dılıyorum.