Samimiyet karamsarlik
Uyku sorunum var ve ruhen gercekten yoruluyorum gibi.Evlilige girmeye az bir sure kalsada sosyal hayatimda mutlu degilim .herseyi tek basima yapma durumu ve zamanimin yetersizligi beni karamsarliga surukledi.herkesin bencilliğinden menfi duygularindan nefret eder oldum.uzun yillar yurt disinda calisiyordum farkli ulkelerde ve mutluydum.bir secim yaptim ve buraya yerlestim.statüm kultur ne varsa degisti. donusum muhtesem olacak derler ya.bu bana hic yaramadi.herseyin,siradan kopyala yapistir oldugu bir dunya sanki cevrem olmasi gereken bu boyle yapmaliyiz sende yapacaksin gibisinden.duzen ve saygi yok kendi gelecegi uguruna insan satan bir zihniyet.renge dile goruse saygi yok.ne yapmaliyim.geri donemiyorum.insanlari uzmeyi de sevmiyorum.bu sisteme ayak uydurursam karakter olarak onlardan bir farkimda kalmayacak.iki arada kaldim.saygilar
Merhaba Umut bey, adaptasyon sureci biraz travmatik etki olusturmus, bir de beklediğinizin altında bir hayatla karşılaşmak sizin hakli olarak umudunuzu azaltmis. Size daha iyi yardimci olabilmem ve detayli bilgi sahibi olmam icin yuzyuze gorusmem gerekir, bu yönde de sorunlariniza psikoterapi sayesinde destek olarak çözümleyebilmemiz tabi ki mümkündür. Buradan iletişime geçebilirsiniz. İyi aksamlar diliyorum. Dila Demir Uzm.Psikolog/Psikoterapist
