Merhaba eda hanım.dört aylık evliyim ve eşimin paranoyalı kıskançlıklarına dayanamaz hale geldim Kısaca size uzatmadan açıklayım.bana güvenmiyor sürekli tedirgin bunca zaman evimden işime işimden evime gidip gelmeme rağmen.hiçbir sosyal ortama giremiyorum,kimseyle tanıştıramıyorum hergün onlarca soru yağmuruna tutuyor kaza ile yolda kolum çarpan biri için bile hoşuna mı gidiyor insanlara dokunmak vs gibi sözler sarfediyor.iş yerinde başka erkeklerle konuşup konuşmadığımı öğrenmeye çalışıyor başta bu rahatsızlığını kabul ederdi ancak artık kabul de etmiyor.tiyatro yetenek sınavını kazanmıştım onun da rızasıyla kayıt olmama rağmen her hafta kursa giderken hep canımı sıkıyor başımda bekliyor hazırlanmam dahi onu rahatsız ediyor.halbuki bekarlığıma nazaran daha az bakıyorum kendime.süsleme makyaj yapma topuklu giyme vs demeye dahi başladı.ikimizde eğitimli devlet memuruyuz.özgüveni olmadığını düşünüyorum.ben ve ailem oldukça sosyal ve cana yakın insanlarız ama artık gergin olmamında altında başka sebeple arıyor.güçlü bi insan olduğumu düşünürken bu kısa süreçte yıprandığımı düşünüyorum.daha fazla örnek var hergün defalarca örnek yaşatıyor bana.cinsel birlikteliğimizde de sorunlar var.ve ben onu sevmeme rağmen ondan uzaklaşıyorum.onunla normal bir günümü bile paylaşamıyorum.iş yoğunluğu dolayısıyla destek alamadık bikaç kez ikna etmeme rağmen.fikrinize ihtiyacım var tşk ler.
Sevil hanım merhaba, Birçok örnekle eşinizle karşılıklı yaşadığınız durumu tarif etmişsiniz. Anladığım kadarıyla yaşadıklarınız sizin hayat kalitenizi, evliliğinizi ve diğer insanlarla ilişkinizi oldukça etkiliyor. En sonunda sizin de bahsettiğiniz gibi bu konuda birlikte destek almak önemli. Bir uzmandan yardım almanızı öneririm. Sevgiler.