mrhblr, ben adanadan yazıyorum size. evliyim, bir kızım var ve 2. ye 6 aylık gebeyim.kafam o kadar dolu ki, nerden başlayacağımı bilemiyorum.çünkü sorun bir tek yerde değil, gebeliğim psikolojik olarak çok ağır geçiyo, ölmek istiyorum, geçmişimden kurtulamıyorum.eşimle iletişim kuramıyoruz, bu hiç bir zamanda olmadı zaten.evliliğim boyunca istenmeyen gelin,aşağılanan,hor görülen,dışlanan gelin oldum.eşim bunların hiçbir zaman farkına varmadığı gibi anlatmaya çalıştığım zaman hep ben kötü düşünen, kavgacı,problemli eş durumunda kaldım. evliliğimin daha 1. ayında eşimin beyninde tümör olduğunu öğrendim. o başlı başına şoktu benim için. ayrınılı şekilde anlatmak isterim size. sonra boşanma, 1 yıl sonra aynı kişiyle tekrar evlenme.... bu 2. evliliğimizin 7 yılı. 2001 yılından bu yana hayatımda şok üstüne şok yaşadım. intihar etmek istedim, dibe vurdum resmen. hiçbirini kafamdan atamıyorum, çıldıracak gibiyim. ve 2. bebeği hiç istemezken gebe kaldım. hayat bu kadar mı zor olur, dayanamıyor
Merhaba Bilge Hanım; Ciddi bir depresyon geçiriyor gibi görünüyorsunuz. Lütfen hem kendi sağlığınız hem de çocuklarınızın sağlığı için hemen bir psikolojik destek alın. Bir çözüm yolu mutlaka vardır. Onu zaman kaybetmeden aramaya başlamayın lütfen....