Nefretim kendime artık

8 yaşlarında sürekli olarak kızlarla evcilik türü şeyler oynamaktan zevk aldım.Hiç bir zaman erkeklerle futbol tarzı oyunlar bile oynamadım.Sevmezdim erkeklerle oynamayı.Ortaokulda hiç arkadaşım yoktu hep tek başına takılırdım.Lisede konuşuyordum ses tonuma hareketlerime takıp top diyorlardı bana.O zamanlar tabi anlamıyordum takmıyordum.Galiba hareketlerim o yönde idi.Ama ben kendimi erkek gibi tam anlamıyla hissetmiyor gibiydim ama lisede kızlardan hoşlanma durumum vardı.Ama vücüt olarak kız gibi narin birşeydim kısa boylu zayıf cılız beyaz yüzlü.Lisede hiç kız arkadaşım olmadı.O bitti üniversite dönemim başladı üniversitede çok etkindim.Kız ardaşlık sevgili olma teklifleri geldi ayağıma kadar ama ben ise reddediyor oldum.Bölümüm gereği videolar çekip nete koydum normal şekilde erkek konumumda ama izleyenler sende farklılık var falan dediler ama tıpki bir erkek gibiydim ne farklılık olabilirdiki.Ama bazen ise kız olduğumu hayal ediyorum bana yakışıklı bir erkeğin sarıldığını falan hissedince mutlu oluyorum.Kızları hayal ettiğimde ise bu mutluluk huzur duygusu yok.Ama ben böyle birşeyi istemedim seçmedim de.Hareketlerim kız gibi konuşmam edali..Aşırı kibarım.Galiba insanlar beni ya gay sanıyor yada karşı cinse özenen.Ve şu anda niye böyle oldum diyerek dünyam yıkılmış duruma geldi.Ben niye böyleyim neden bir erkek gibi değilim ellerim aynı kız gibi vücüdum aynı kız gibi.Sesim edalı çıkıyor.Bunları istemiyordum ki ben.Galiba içten gelen duygular ve engel olunamaz duygular bunlar.Yalnızlıkla yaşarım tabi intihar etmeye kalkmazsam.Dini inancım olmasa belki şu anda bu canı hemen yok ederdim.İnsanların bana bunları söylemesine bozulmaya başladım artık.Herkesten aynı şeyleri duyuyorum yeter ama..Ben yaşamak istemiyorum bu şekilde.Terapi falanda hiç bahsetmeyin işe yaramaz başkalarının düşüncelerini önemseme demeklede etkisiz kalamıyor insan.Galiba benim ölümüm sırf bu yüzden olucak kendimi hemen şu an öldürürüm aslında.