Merhaba, Oğlum 13 yaşında, sanrım ergenlik dönemine giriyor. Ben bu süreçte ne yapacağımı bilemiyorum. Hiç bir şey yapmak istemiyor,okula dahi gitmek istemiyor.Bu da aramızda sorun yaşamamıza neden oluyor. Bazen beni çok sinirlendiriyor. Yapma dediğimi inadına yapıyor. Çok çaresizim. Ne yapacağımı, nasıl davranacağımı ve ne söylemem yada söylemem gerektiğini artık bilemiyorum. Ben çok sinirli bir insan oldum.Oğluma zarar vermek istemiyorum.Oğlum 3.5 yaşındayken eşimden boşandım. Saygılarımla
Merhaba Selda Hanım, Öncelikle endişelenmeyin, çünkü, milyonlarca ergen annesinden birisi de sizsiniz ve sizin yaşadıklarınızı bu dönemde tüm ebeveynler yaşıyor...Unutmayın siz de birgün ergendiniz ve empati yaparak oğlunuzu daha iyi anlayabilirsiniz...Hem bugünlerin kıymetini de bilin çünkü zaman o kadar hızlı geçiyor ki bir bakmışınız oğlunuz yetişkin bir erkek olmuş..Bugünleri özleyebilirsiniz...O yüzden kaygılanmadan neler yapabiliriz bir düşünelelim..Ergenlerde gördüğümüz davranışlar şöyledir. Ergen güç beğenen ve çabuk tepki gösteren bir gençtir. Duyguları hızlı iniş çıkışlar gösterir. Çabuk sevinir, çabuk öfkelenir, olur olmaz şeyleri sorun yapar, tepkileri önceden kestirilemez olur. Derslere ilgisi azalmış olur, çalışma düzeni bozulmuştur, istekleri artmıştır. Kendine tanınan hakları yersiz bulur. Evdeki kuralların ağırlığından ve sıklığından yakınır. Ana-babanın uyarılarına birden tepki gösterir, inatçıdır. Evde pek durmak istemez dağınıktır, savruktur, gürültülü müzikten, yalnız kalmaktan ve gizlilikten hoşlanır. Bunun yanı sıra akran gruplarına yönelim başlar. Çoğunlukla arkadaşlarıyla birlikte olmak ister. Ergen için bir gruba ait olmak önem taşır. Grubun norm ve değerlerine uyum sağlar. Kişiliğin geliştiği dönemler Ben kimim? Neyim? Ne yapmak istiyorum? sorularına yanıt arar. Son paragrafta cevap gizlidir.Ergen, beğenilmek, bir yere aidiyet hissetmek, saygı görmek ister...Bu ihtiyaçları spor kulüplerinde, takım oyunlarında, tiyatro, müzk gruplarında giderilebilir. Eğer oğlunuzun bir hobisi yok ise mutlaka yeteneğine ve isteğine göre bir gruba dahil olsun derim... Oğlunuzla konuşurken de yasak, hayır, yapma, yanlış, olmaz gibi olumsuz kalıp yargılar söylemekten uzak durmanız ve onu dinleyip" haklı olabilirisin senin dediklerin de farklı bir bakış açısı, ben olsam böyle düşünürdüm..sen de benim düşücemi b planı olarak düşün en doğrusunu sen zaten bilirsin" diyerek anlayışlı ve demokratik olmanız onun sert, hiddetli tavrını minimuma indirecektir.Siz ona güven ve kişilik verdikçe ve iyi model oldukça kaygılanmanıza bir sebep olmayacaktır. Bunları yaparken ona farkettirmeden de oğlunuzu gözleyin... Mutlu günler,