Kızım ve Biz

Merhabalar Murat Bey.uzun zamandır bir psikolog arayışındayım İzmirliyim aslen ancak İzmire yeni taşındığım için anca fırsat buldum kendim için bişeyler yapmaya... Kısaca sorunumdan bahsetmek istiyorum ; Hamileliğimin 7 . ayında bebeğimin Hidrosefali hastası olduğunu öğrendiğimde tüm dünyam kararmıştı o zamanlar Artvin'de görev yaptığımız için bazı tahlillerim yapılmadığı için (Özel doktora her ay gittiğim halde...) toksoplazmaya bağlı hidrosefali hastası olduğunu ve ileri gebelik haftası olması nedeniyle bebeğimin alınamayacağını ancak gayri resmi yollarla mutlaka aldırmam gerektiğini % 40 yaşama şansı olduğu yaşasa bile çok kötü durumda olucağı doğum esnasında kafasının bile patlayabileceği söylendi. Ben her şeyi göze alarak bebeğime sahip çıktım. Bebeğim nisan 2013 yılında dünyaya geldi durum gerçekten de pek iç açıcı değildi gözler tamamen görmediği emme fonksiyonu olmadığı için ömür boyu sondayla besleniceği ve sıvı toplaması nedeniylede beyin hücresi olmadığı söylendi... 17 günlükken ilk beyin ameliyatını oldu. 2 aylık olduğunda her şey yavaş yavaş düzelmeye başladı gözlerinin tamamen karanlık olmadığı çevreden görüş açısı olduğu beyin hücrelerinin oluştuğu söylendi doktorlar bile şaşırıyorlardı bu konuya hatta beni emmeye bile başladı (şu an 22 aylık hala emiyoruz ve her şeyi yiyebiliyoruz :) ilk çocuğumuz sonuçta hiç bir şey evlat acısına benzemiyor çok yıprandık çok yorulduk inanılmaz zor zamanlar atlattık halada kendimizi toparladığımız söylenemez her şey toz pembe giderken birden hayatın en zor yüzüyle karşı karşıya kaldık. Kızımız şimdi çok daha iyi bizde eşimle birbirimizin doktoru olduk ama bi yere kadar gelebiliyoruz tabi şimdi bi uzman görüşüyle bakmak istiyoruz her şeye... en kısa zamanda görüşmek üzere hocam kolay gelsin.. saygılar...