Merhabalar,ben 18 yaşındayım bu sene üniversiteye geçtim. İngilizce öğretmenliği kazandım. Hayalim çocukları anlayabilen, bana yapılanları yapmayan bir öğretmen olabilmekti. Ancak çocukluğumda yaşadığım büyük travma dolayısıyla onlara yardımcı olmaktan ziyade kötü etkileyeceğimi düşünüyorum. Yani insan kendi yaralarını sarmadan başkasına yol yordam gösteremez diye düşünüyorum.Sizce de böyle mi? Bununla ilgili şuan bir terapi desteği alamıyorum,inşallah 3-4 sene içerisinde alacağım diye umut ediyorum.Ve bunun haricinde,çocuk & ergen psikolojisi üzerine gelişmek için neler önerisiniz.?Şuan bu konu üzerinde kitaplar okuyorum suanlik.Sizin önerdiğiniz spesifik kitaplar da olabilir. Şimdiden çok teşekkür ederim cevabınız için
Tabii ki; Travma Terapisinin İlkeleri Yazar: Catherine Scott, John N. Briere görüşmek dileğiyle