kaygılarım

Merhabalar, Ben 20 yaşında bir genç kızım ve paylaşmak danışmak istediğim bir şey var sizinle. Adresiniz Beşiktaş olduğu için özellikle size yazmak istedim çünkü çok yakın adresim. Küçüklüğümden beri yaşadığım ailevi sorunlardan dolayı sağlam bir kişiliğim olmadı. Sorunlarım öncelikle yüksek sese hassasiyet ve korkularımla başladı daha sonra yersiz alanlarda endişeler her an sevdiklerim ölücek korkusu ile dayanılmaz bir hale geldi. Her an kötü bir şey olacakta sevdiğim biri ölücek diye ağlayacak gibi oluyorum. Bu korkudan dolayı dışarı çıkıp onlarla buluşmak istemiyorum. Ya benimle buluşmak için evden çıktığından dolayı ölürse ya benle buluşursa ölürse. Beş dakika ulaşamazsam felaket senaryoları yazıyorum. Bunun dışında çok paniğim bir olay yolunda gitmesin bayılıcakmış gibi oluyorum. Bundan bir sene önce odamda tek başıma yatamıyordum her an biri izliyormuş gibi hissediyordum ve psikolojik destek almaya başlamıştım. Depreks isimli ilaç bu yaşta bana biraz fazla acımasız geldi. Dünyayla iletişimimi kesti. Ben ilaçla tedavi olmak istemiyorum çünkü ilaçların kesin çözüm olduğuna inanmıyorum. çOK korkuyorum mesela yarın havuza gitmeyi planladık erkek arkadaşımla ama bir şey olur korkusundan dolayı yola çıkamıyorum. O eve varana kadar ağlayacakmış gibi oluyorum içim daralıyor. Bazı zamanlar zorla taksiyle gönderiyorum hemen eve varsın diye. Lütfen yardım edin bende umursamak istemiyorum bazı şeyleri...