Kaybetme korkusu, utangaclik

Hocam iyi geceler, ben hayata elimden geldiğince pozitif bakmaya çalışan, kendi çapımda neşeli, sosyal, asla abartılı, yersiz bir utangaçlığı olmayan bir insanım fakat konu ilişkime gelince bambaşka bir insan oluveriyorum. Birbirimizi yeni yeni tanımaya başladığımız zamanlarda her şey iyiydi fakat hocam bir ara erkek arkadaşımla aramda ufak bir problem oldu yaklaşık 7-10 gün görüşmedik ve ondan sonra ben inanılmaz değişmeye başladım. Sanki hayatımın merkezi oymuş gibi davranıyorum, üzerine gereksiz titriyorum, istiyorum ki her saniye benimle vakit geçirsin, bazen çok fazla bunaltıyorum. Şunun da farkındayım ki ben böyle bunaltmaya başladıkça o biraz sorumsuz olmaya başladı. Kendimden ister istemez uzaklaştırdım sanırım. Bunları yapmayı kesinlikle istemiyorum kendi davranışımdan ben de epey huzursuz oluyorum fakat dediğim gibi 7-10 gün konuşmama durumundan ötürü hep gidecekmiş hissi var, ki aslında kendisinin beni sevdiğini de biliyorum ve ilişkide bir problem de yok ama saçma sapan korkular oluştu ve aynı şekilde bu durumdan sonra özellikle yanındayken ona sevgi sözcüklerini bile kullanamamaya başladım, ondan utanır oldum, konuşacak hiçbir konu bulamaz oldum, o konu açtığında kısa cevaplar verip üstüne bir de kendimi kasarak konuştum. Kendisi de bunun elbette ki farkında, yanındayken 'Misafir gibi davranıyorsun, kasma artık kendini bi' rahat ol.' vs. demeye başladı. Yanındayken böyleyim fakat mesajlaşırken vs. hiç sorun yok yine aynı ben yine aynı samimiyet. Bu durumumu aşmak istiyorum hocam ne önerirsiniz? Çünkü cidden çok güzel giden bir ilişkim vardı bir problem benim yüzümden büyüdü ve ilerisinin daha da kötüye gitmesinden korkuyorum. Benim sevgilim umursamaz, sorumsuz değildi benim hareketlerimden sıkıldı kuvvetle muhtemel. Hastalıklı bir durum mudur? Ne yapayım hocam? Şimdiden çok teşekkür ederim.