Aktardığınız düşünceleriniz kendi adıma tamamen doğru. Hatta yalnızlığı kabullendim bile. Beni sevip saygı duyan çok insan var. Ne kadar saygı duysalar bile yanımda iken sıkıldıklarını pek ala fark edebiliyorum. İşte bunun korkusu insanlardan daha çok uzaklaştırıyor beni. Hep negatif etki bırakacağım düşüncesi. Aşağıda soru şeklinde yazdığınız cevapların cevaplarını(!) sizinle paylaşmak istedim. 1- Şikayet etiğiniz durumun ortaya çıkmasında sizin katkınız nedir? İşitme problemim nedeni ile yeterince sosyal olamamam. Bu zaaf nedeni ile savunmasız kaldığım için basamak olarak kullanmak isteyenler ve günah keçisi arayanlar için bulunmaz bir nimet olmam benim katkılarım olarak göze çarpıyor. 2- Şikayet ettiğiniz durumun son bulması adına siz çözüm adına neler yapıyorsunuz? Başlangıç olarak bana nasıl davranılmasını istiyorsam herkese karşı öyle davranıyorum. Bunu zayıflık gibi görmeleri zaten onları cesaretlendiren. Asla da karşımda bir art niyet görmeden bu özelliğimden taviz vermem. Şikayet ettiğim durumla karşılaştığım zaman hatam varsa telafi edip özür diliyorum. Ama dediğim gibi amaç üzüm yemek olmayınca özrü kabul eder gibi gözükselerde işi çıkılmaz hale sokuyorlar. Ya bunu sürekli koz olarak kullanıyorlar, ya da iddia ettikleri gibi olduğu algısını yaratıyorlar. Tabii duymadığım için bu çok kolay oluyor onlar için. 3- Şikayet ettiğiniz durum ile karşı karşıya kalmasaydınız çalıştığınız yerde nasıl davranışlar sergilerdiniz? Dediğim gibi yeterince sosyal olamıyorum. O yüzden genelde kendini işe veren biriyim. Şikayet ettiğim durumla karşılaşmasaydım yine öyle olurdu. Bundan önce çalıştığım özel sektörde de sosyal değildim ama iş arkadaşlarım ve tanıyanlar en azından saygı duyarlardı.
Süleyman bey, içten yanıtlarınız için sizi tebrik ediyorum. Ayrıca kurduğunuz cümleler, kendinizi ifade etme biçiminiz harikulade. Bu konudaki yeteneğinizi değerlendirmenizi öneririm. Konuya gelecek olursam, sizinle danışma sürecine girilmesi gerektiğini değerlendiriyorum. Yardım almanızı öneriyorum. görüşmek dileğiyle.