iletişim
merhaba.. 4 senelik evliyim. eşim çok suskun, heyecansız, sevgisini göstermeyen, güzel bir söz söylemeyen,mecburiyet dışında dokunmayan-öpmeyen, ailecek bir paylaşımda bulunmak bir kenara, hafta sonu bile dışarı çıkmak istemeyen, kızımızı parka götürmeye üşenen, hep yorgun ve hiçbir şeyden keyif almayan bir insan. eğitimsiz değil, akademik çalışmalar yapıyor. bahanesi her zaman çalışıyor olmak. 'ben gezmeyi sevmiyorum sen gidebilirsin, ailenle gez' diyor. oysa ben ona artık kızımızla bir aile olduğumuzu ve onu dışarı çıkarmanın, gezdirmenin de vazifemiz olduğunu defalarca söyledim. çocukla ilgilenmenin bile sadece benim görevim olduğunu sanıyor. genellikle her konuda umursamaz ve vurdumduymaz davranıyor. ona iyiikle ya da kötülükle, güzel sözle ya da tartışmayla hiçbir şekilde ulaşamıyorum. bütün bu olumsuzlukların yanında kesinlikle çok iyi bir insan, çok dürüst, iyi niyetli.. ama bütün bunlar olmadan tam olarak iyi bir insan olunur mu onu bilemiyorum.. çok üzülüyorum ama ne şekilde iletişim kuracağımı da bilmiyorum, nasıl davranmamı önerirsiniz. teşekkürler.
Merhaba, yazdıklarınızdan anlayabildiğim kadarıyla eşiniz sizi tam olarak anlayamadığı gibi sizin sözünüz de onun üzerinde bir etki yapmıyor. Bu nedenle eşinize birşeyleri yapması gerektiğini sürekli söylemeniz olumlu bir netice vermediği gibi sizi de bir müddet sonra ruhsal açıdan bunaltmış hissettirecektir. Eğer eşinizle bir terapiste gelirseniz veyahut bir aile büyüğü varsa ( eşinizin sözünü dinlediği bir dayı amca gibi ) o bazı önerilerde bulunabilir. Ama asıl önemlisi çocuğunuz yönünden esinize yaklaşmak adına bir uzmandan yardım almanız.. Bana gelirseniz yardımcı olabilirim.
