Hocam merhaba.24 yaşındayım,içine kapanık birisiyim. Annem beni küçüklüğümden beri aşırı koruyucu tutum içerisinde yetiştirdi,annemin kaygı düzeyi yüksek ve evhamlı bir insan. O yüzden ben de evhamlı bir insan oldum. Annem bana hicbir zaman cesaret vermedi.Ben hep sen yapamazsın,sen edemezsin gibi sözlerle büyüdüm.Herseyden nem kapıyorum,aklımda genellikle olumsuz,kötü düşünceler var.Bu durumu bedenselleştiriyorum,fiziksel olarak da beni etkiliyor. Hastalık hastasıyım.Ağır bir hastalık geçirmekten çok korkuyorum,sağlığımdan endişe ediyorum. Hayatımın değişmesi ve düzlüğe çıkabilmek için neler yapmam gerekir? Yoksa bütün bu olanları sineye çekip kaderim böyleymiş mi demeliyim? İyi değilim ben.
Merhaba Osman. Öncelikle hiç bir düşünce ve duygu sineye çekilip, görmemezlikten gelinerek yaşanılamaz, yaşanmamalı. Her düşünce ve duygumuzu- ki bu olumsuz/negatif duygular olsa da- öncelikle fark edip, kabul etmeyi öğrenmeliyiz. Bu ilk ve önemli adımı aştığımızda zaten çözüm üretmeye, bizi aştığı durumlarda yardım talep etmeye başlamış oluyoruz. Yazdıkların Çekingen/Kaçıngan Kişilik Bozukluğu dediğimiz psikolojik kökenli bir bozukluğu gösteriyor. Tedavisi mümkün. Öncelikle birebir görüşme için en kısa sürede sana en yakın bir uzmana (psikolog) gitmelisin daha sonra psikoloğun gerekli görülürse ilaç tedavisi için bir psikiyatriste gidip süreci birlikte yürütebilirsiniz. Ufak bir tavsiye mutlaka bu süreç içinde bir hobi edin. Bu özellikle grup ile yapılan basketbol, futbol, tiyatro gibi aktiviteler olabilir. Sevgiler.
Çok teşekkürler hocam,tavsiyeleriniz çok değerli.
Rica ediyorum, iyi günler.