HOMOSEKSÜELLİK

Uzm.Dr.Guzide Turkyilmaz Merhaba , ben 1999 yılında dogmusum, 17 yasinda bir erkek çocuğuyum. Çocukken de hep kızsı hareketlerim olduğunu söylüyor ailem, misafirlige gittiğimiz yerlerde hep kizlarla oynamak, hep kiz kıyafetleri giymek gibi. Çok anaerkil bir ailede de yetişmiş degilim fakat birçok durumda kizsi hareketlerim agir basıyor. Duygularim gayet hassas. Tabi en önemlisi de hemcinslerimden hoşlanıyorum.Bir bayan benim için neredeyse düz bir vücuttan ibaret diyebilirim. Erkekler benim ilgi alanimin %95-98ini oluşturuyor. Bu durum beni escinsel miyim sorusuna yöneltiyor. Ben şöyle düşünüyorum ki eşcinsellik.bana doğuştan gelen bir özellik ve bu yok efendim babanla balık tutmaya git, araba tamir et gibi ıvır zıvır tedavi yöntemleri ile tedavi olacak bir sey değil. Eşcinsellik kat'iyyen saygı duyulmasi.gereken bir YÖNELİM. Ben böyle düşünüyor ve inanıyorum Küçük yaşımdan beri ailemdeki bazı bireylerden bile. 'Top ,yumuşak, kadin kılıklı, i*ne gibi laflarla itham edildim. Bu durum beni hep icime kapattı ve bunu kimseye açıklayamayacagimi bana kabul ettirdi. Ben dindar bir kimseyim.Allah'a ibadet ve itaatin önemini acizane de olsa anlayabilmiş bir kimse olarak görüyorum. Homoseksuel ilişkinin de dinimizde haram olduğu malumunuzdur. Bu hususta da Allahü teala'nın bizleri escinsel olarak yaratıp o ilişkiye yaklaşıp yaklasmayacagimizla bizi imtihan ettigini düşünüyorum. Ama bu imtihanda mağlup olma korkusu beni ziyadesiyle mahzun ediyor. Çünkü günün 8 saati okuldayim ve etrafim bir sürü erkekle dolu bu durumda onlara bakmamaya ve konuşmalarımı dahi kısıtlamaya çalışıyorum. Bununla birlikte inancimdan dolayi kizlarla aramda da keskin bir mesafe var. Bu yüzden kendimi yalnız hissediyorum.Teneffuslerde sadece koridorlarda bos bos geziyor yahut dindar olan bir arkadaşım daha var onunla rastgelebikirsek kismen onunla konuşabiliyorum. Bu durumda ne yapmaliyim sizce?